Elizabeth Finch

Opinie czytelników

Recenzje książki „Elizabeth Finch” Juliana Barnesa ujawniają mieszane reakcje, z których niektórzy chwalą jej filozoficzną głębię i intelektualne tematy, podczas gdy inni krytykują ją za to, że jest chaotyczna i brakuje jej angażujących postaci. Książka bada relację narratora z charyzmatycznym nauczycielem i zawiera esej o Julianie Apostacie, który wielu uznało za irytujący lub nieistotny dla narracji.

⬤ Pięknie napisana z elegancką prozą
⬤ Prowokujące do myślenia tematy dotyczące historii, wiedzy i osobistej tożsamości
⬤ Przyjemna dla czytelników, którzy cenią filozoficzne rozważania
⬤ Niektóre części książki głęboko rezonują, szczególnie postać Elizabeth Finch i refleksje narratora
⬤ Angażuje tematy historyczne, które niektórzy czytelnicy uznali za interesujące.

⬤ Rozdrobniona struktura z nierównym tempem pomiędzy fikcyjnymi sekcjami i historycznym esejem
⬤ # # Wielu postaciom brakuje głębi, przez co czytelnikom trudno jest się z nimi związać
⬤ # # Niektórzy uznali przedstawione pomysły za nieoryginalne i powtarzalne
⬤ Środkowa część skupiona na Julianie Apostacie nie rezonowała ze wszystkimi czytelnikami, czując się nie na miejscu
⬤ Uważany za nudny lub trudny do zaangażowania w niektórych momentach, pozostawiając niektórych czytelników rozczarowanych.

(na podstawie 52 opinii czytelników)

Zawartość książki:

Od bestsellerowego, wielokrotnie nagradzanego autora The Sense of an Ending, magnetyczna opowieść, która koncentruje się na obecności żywej i szczególnej kobiety, której strata staje się okazją do głębszego zbadania przez mężczyznę miłości, przyjaźni i biografii.

"Będę pamiętał Elizabeth Finch, gdy większość innych postaci, które poznałem w tym roku, wyblaknie". -John Self, The Times

Ta piękna, oszczędna powieść o platonicznej, nieodwzajemnionej miłości powstaje wokół wyjątkowej postaci stoickiej, wymagającej profesor Elizabeth Finch. Neil, narrator, uczęszcza na jej zajęcia "Kultura i cywilizacja", prowadzone nie dla studentów, ale dla dorosłych w każdym wieku.

Zostajemy wciągnięci w jego intelektualne zauroczenie tą prywatną, powściągliwą, ale rozkazującą kobietą. Podczas gdy inne osobiste relacje, a nawet jego rodzina, wymykają się spod kontroli Neila, zastosowanie materiału Elizabeth w codziennym życiu pozostaje dla niego ważne, nawet po jej śmierci, w sposób, w jaki nic innego tego nie robi.

W Elizabeth Finch otrzymujemy wszystko, co cenimy w Barnesie: jego oko do niekonwencjonalnych form, jakie miłość może przybrać między dwojgiem ludzi, fascynujący zwrot w stronę literatury faktu (tym razem poprzez obsesyjne studiowanie Juliana Apostaty przez Neila, podążając za notatkami, które Elizabeth zostawiła mu do odkrycia po jej śmierci) oraz silnie poruszający nurt historii, a zwłaszcza biografii, jako pożywienia i przewodnika w naszym obecnym życiu.