Niezwykła sekwencja, która wywiera presję na język, aby podważyć oczekiwania i zadać istotne pytania.
„Ta kolekcja łączy w sobie rzeczywistość i surrealizm w rodzaju Magritte'a, aby insynuować, za pomocą starannie modulowanych obrazów i rytmów, subtelny niepokój, który testuje granice zdrowia psychicznego i „normalnego” lęku”. Ian Gregson.
Fragment: „Świat jest pełen toalet, w których można płakać”.
Oczywiście starych, śmierdzących, bez kontroli, z popękanymi kafelkami na podłodze, wilgotnymi, niechlubnymi sedesami i zepsutymi zamkami, gdzie z jednego kranu wiecznie leci gorący strumień, a suszarka nie działa, nawet jeśli uderzysz w nią kilka razy. I gdzie nie jesteś tak kiepski, by nie zauważyć mnogości metafor.
Czuję się bardziej jak w domu w tych eleganckich, centrach konferencyjnych, agencjach rządowych i czterogwiazdkowych hotelach (czasami można się zakraść, jeśli jesteś zdesperowany), gdzie Mozart płynie z niezidentyfikowanych głośników ściennych, a mydło i kadzidełka, w słusznej wściekłości, można łatwo ukraść.
© Book1 Group - wszelkie prawa zastrzeżone.
Zawartość tej strony nie może być kopiowana ani wykorzystywana w całości lub w części bez pisemnej zgody właściciela.
Ostatnia aktualizacja: 2024.11.13 21:45 (GMT)