Eleonora z Akwitanii i czterej królowie (wersja poprawiona)

Opinie czytelników

Książka stanowi gęstą, szczegółową biografię Eleonory Akwitańskiej, badającą jej życie i wpływ na średniowieczną Europę. Jest ona oparta na szeroko zakrojonych badaniach, oferując bogactwo kontekstu historycznego i źródeł pierwotnych, ale niektórzy czytelnicy uważają, że brakuje jej osobistego charakteru Eleonory. Podczas gdy wielu docenia jej dokładność i styl narracji, inni uważają ją za ciężką i trudną do przeczytania, z krytyką dotyczącą czytelności i dostępności dla przeciętnego czytelnika.

⬤ Dobrze zbadana i szczegółowa relacja z życia Eleonory
⬤ zawiera informacje na temat historii średniowiecza
⬤ przyjemny styl narracji dla osób zainteresowanych historią
⬤ rozwiewa mity na temat Eleonory
⬤ dostarcza kontekstu na temat jej relacji i wpływów.

⬤ Brak osobistego spojrzenia na postać Eleonory
⬤ gęsta i naukowa, może być trudna dla zwykłych czytelników
⬤ niektórzy uznali ją za nudną lub podręcznikową
⬤ mała czcionka i trudności w czytaniu zgłaszane przez niektórych użytkowników.

(na podstawie 54 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Eleanor of Aquitaine and the Four Kings (Revised)

Zawartość książki:

Historia tej niezwykle wpływowej i wciąż nieco tajemniczej kobiety, Eleonory z Akwitanii, ma dramaturgię powieści. Znajdowała się w samym centrum bogatej kultury i ścierającej się polityki XII wieku.

Najbogatsza nagroda małżeńska średniowiecza, była królową Francji jako żona Ludwika VII i wyruszyła z nim na ekscytującą i katastrofalną drugą krucjatę. Inspiracja trubadurów i trubadurów, odegrała dużą rolę w uczynieniu modnymi dworów miłości i ustanowieniu całej dworskiej tradycji średniowiecza. Rozwiedziona z Ludwikiem, poślubiła Henryka Plantageneta, który został Henrykiem II Anglii.

Jej zasoby i zaradność pomogły Henrykowi zdobyć tron, była zaangażowana w konflikt o Tomasza Becketa, a po śmierci Henryka zajmowała się sprawami imperium Andegawenów z bystrością, która przyniosła jej zaufanie papieży, królów i cesarzy. Będąc najpierw Kapetem, a następnie Plantagenetem, królowa Eleonora była centralną postacią w zaciekłej rywalizacji między tymi domami o kontrolę nad ich kontynentalnymi domenami - rywalizacji, która ekscytowała cały okres: po śmierci Henryka jej synowie, Ryszard Coeur-de-Lion i Jan „Lackland” (sława Magna Carta), zaciekle kontynuowali waśń aż do końca wieku, a nawet później.

Ale walce dynastycznej tego okresu towarzyszyły inne poruszenia: rewolta intelektualna, walka między kościołem a państwem, sekularyzacja literatury i innych sztuk, powstanie charakterystycznej kultury miejskiej wielkich miast. Eleonora była zainteresowana wszystkimi ruchami, blisko związana ze wszystkimi postaciami; znała każde miasto, od Londynu i Paryża po Bizancjum, Jerozolimę i Rzym. Opowieść Amy Kelly o długim życiu królowej - pierwsza nowoczesna biografia - gromadzi więcej autentycznych informacji o niej niż kiedykolwiek wcześniej zebrano i ujawnia w Eleanor wielkość wizji, inteligencję i polityczną bystrość, które zostały pominięte przez tych, którzy rozwodzili się nad jej kaprysami i frywolnością.

Ożywia również cały okres, w którego każdy aspekt Eleonora i jej czterej królowie byli tak blisko i wpływowo zaangażowani. Panna Kelly opowiada wciągającą historię Eleonory tak, jak od dawna czekała na opowiedzenie - z werwą i stylem oraz poczuciem jakości życia w tamtych czasach, a jednocześnie ze skrupulatną dbałością o fakty historyczne.