Mystical Elements in the Poetry of T.S.Eliot
Mistycyzm to przeskok od zwykłego intelektualizmu i pojmowania zmysłami materialnego świata do spostrzegawczego i intuicyjnego uchwycenia niematerialnej głębi Bytu, szczególnie wspomaganego przez Bożą łaskę, która jest czystym darem. T.
S. Eliot był tak samo świadomy modlitwy, jak i tradycji religijnych, które kładły nacisk na mistycyzm i starannie integrował je w swojej poezji, nie tylko przeplatając chrześcijańskie odniesienia, ale także niechrześcijańskie odniesienia i wierzenia, aby zilustrować elementy mistyczne, szczególnie w swojej poezji religijnej.
Wielu filozofów i poetów interesowało Eliota, a on korzystał z ich teorii eklektycznie, dopóki nie sformułował własnej całościowej wizji, która obejmowała historię, duchowość, zasady poetyckie i krytyczne, miłość, ale przede wszystkim poczucie mistycznej obecności Absolutu. Autor śledzi rozwój elementów mistycznych w wybranych wierszach Eliota z lat 1909-1942.