Elegia

Opinie czytelników

Zbiór poezji Larry'ego Levisa „Elegy” jest znany ze swojej złożoności, lirycznej jakości i głębi w zgłębianiu tematów takich jak miłość, strata i kondycja ludzka. Podczas gdy wielu czytelników uważa wiersze za potężne i sugestywne, niektórzy krytykują ich dostępność i strukturę, wskazując, że kilka wierszy jest chaotycznych i może brakować im ostatecznych poprawek. Ogólnie rzecz biorąc, jest to pouczająca i wnikliwa kolekcja, szczególnie dla poetów-studentów.

⬤ Niezwykle złożona i prowokująca do myślenia poezja.
⬤ Silne obrazy i bujny język.
⬤ Przydatny do nauki o kadencji i tempie.
⬤ Osobiste refleksje na głębokie tematy.
⬤ Wciągający styl liryczny i konwersacyjny.

⬤ Niektóre wiersze są rozwlekłe i niejasne.
⬤ Niektóre utwory mogą być niedostępne dla czytelników.
⬤ Znaczna liczba wierszy to wcześniejsze poprawki i mogą nie być dopracowane.

(na podstawie 8 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Elegy

Zawartość książki:

Kilka dni przed śmiercią w 1996 roku Larry Levis wspomniał swojemu przyjacielowi i byłemu instruktorowi Philipowi Levine'owi, że ma "prawie ukończony rękopis" wierszy. Levine wiele lat wcześniej uznał Levisa za "najbardziej utalentowanego i zdeterminowanego młodego poetę, jakiego kiedykolwiek miałem szczęście mieć na jednych z moich zajęć"; po śmierci Levisa Levine zredagował wiersze, które Levis pozostawił. W ten sposób powstał ten nawiedzony zbiór, Elegia.

Wiersze zostały napisane w ciągu sześciu lat po opublikowaniu jego poprzedniej książki, The Widening Spell of the Leaves, i kontynuują i rozszerzają improwizacje jazzowe na tematy, które nadały tym wierszom ich rezonans. Są to wiersze o nagłych zatrzymaniach i zagrożeniach ze strony dzikiej przyrody: opos zatrzymuje ruch i warczy na pieszych w eleganckim zachodnim Los Angeles; robotnik migrujący pada ofiarą ukąszeń dwóch pięknych pająków czarnej wdowy; konie głodują podczas rosyjskiego głodu; złodziej, siedząc na olinowaniu statku Kolumba, kontempluje swoją pracę w Nowym Świecie. Punktem kulminacyjnym zbioru są elegie pisane do świata, w którym kultura się rozpada; w którym zwierzęta juczne - konie, robotnicy migrujący - pracują na śmierć; świata, w którym "Miłość jest imigrantem, pokazuje się w swojej pracy. / Pracuje prawie za nic"; świat, w którym "nie wolno ci już było wiedzieć, / Ani samemu decydować, / Czy był w tobie anioł, czy nie".

Elegia, jak mówi Levine, została "napisana przez jednego z naszych najważniejszych poetów u szczytu jego możliwości. Jego przedwczesna śmierć jest oszałamiającą stratą dla naszej poezji, ale to, co pozostawił, jest wielkim osiągnięciem, które wzbogaci nasze życie".