El ltimo Hombre Blanco / Ostatni biały człowiek

Opinie czytelników

Książka bada współczesne tematy dotyczące kobiet w patriarchalnym świecie biznesu, dostarczając mocnych spostrzeżeń i narracji, które rezonują z tymi, którzy identyfikują się z trudnościami kobiet na rynku pracy. Pisanie jest wciągające, ale może mieć pewne niespójności w przepływie.

⬤ Aktualny i dobrze opisany temat.
⬤ Dogłębne odniesienie do kobiet pracujących w zawodach zdominowanych przez mężczyzn.
⬤ Doskonała literatura z odrobiną humoru.
⬤ Wywołuje silne emocje i potężne obrazy.
⬤ Oferuje wnikliwy komentarz na temat kobiecych doświadczeń w środowisku korporacyjnym.

⬤ Przepływ narracji może czasami wydawać się chaotyczny.
⬤ Niektórzy czytelnicy uważają, że zaczyna się powoli i staje się lepszy pod koniec.

(na podstawie 9 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

El ltimo Hombre Blanco / The Last White Man

Zawartość książki:

"Pouczająca powieść o władzy. Nie o tym, jak ją zdobyć czy utrzymać, ale dlaczego ją zniszczyć i zmienić raz na zawsze”. --Juan Talln

"Książka, którą musiałem przeczytać w tym roku. Koszmarna podróż do wnętrzności systemu, przed którym nie jesteśmy już ciałem, a jedynie siłą roboczą. Lektura, która daje nam precyzyjne słowa, by nazwać to, co nam dolega i wzbudza w nas wściekłość, której potrzebujemy, by raz na zawsze z tym wszystkim zerwać”. --Aixa de la Cruz

„Jasnowidząca, bardzo inteligentna relacja, wiwisekcja tego, co to znaczy być kobietą i mężczyzną dzisiaj, osobno i jednocześnie. --Agustn Fernndez Mallo.

W wieku czterdziestu czterech lat kobieta z tej powieści stała się prawdziwym "biznesmenem": zarabia dwieście tysięcy euro rocznie i ukształtowała swoje ciało, swój czas, swój język, a nawet swoje relacje seksualne, aby osiągnąć władzę mężczyzny, zostać zaakceptowanym w jego kręgach, zdobyć jego całkowite zaufanie i stać się w końcu jednym z nich. U szczytu swojej kariery, gdy od lat żyje, myśli i zarabia dokładnie tak samo jak jej koledzy, spogląda wstecz na swoją metamorfozę, od momentu, gdy po raz pierwszy pomyślała, że urodziła się po złej stronie, do momentu, w którym zdaje sobie sprawę, że jej sukces zawodowy jest również wynikiem potwornej osobistej transformacji.

The Last White Man można czytać jako kronikę kobiety infiltrującej szwy rynku pracy lub jako świadectwo potężnego, nieprzejrzystego mężczyzny, który po raz pierwszy zabiera głos i jest gotów mówić prawdę. Wnikliwa i klarowna proza Nurii Labari służy do opowiedzenia historii kobiety, która wierzyła, że musi wspiąć się na górę i jak, gdy udało jej się dotrzeć na szczyt, chciała go wysadzić.

OPIS ANGIELSKI OPIS HISZPAŃSKI

"Pouczająca powieść o władzy. Nie o tym, jak osiągnąć władzę lub jak ją utrzymać, choć to też. Ale raczej o tym, dlaczego powinniśmy ją zniszczyć i zmienić, kurwa, raz na zawsze." --Juan Talln

"Książka, którą musiałem przeczytać w tym roku. Koszmarna podróż do rdzenia systemu, do którego już nie należymy, ale dla którego pracujemy. Lektura, która daje nam właściwe słowa, by nazwać to, co sprawia, że jest nam niedobrze i wzbudza w nas gniew, którego potrzebujemy, by w końcu to zburzyć". --Aixa de la Cruz

"Jasnowidząca i niesamowicie inteligentna opowieść, wiwisekcja tego, co to znaczy być kobietą i mężczyzną dzisiaj, zarówno osobno, jak i jednocześnie". -Agustn Fernndez Mallo

W wieku czterdziestu czterech lat bohaterka tej powieści stała się autentycznym "mężczyzną" biznesu, zarabia dwieście tysięcy euro rocznie, modeluje swoje ciało, czas, język, a nawet relacje seksualne, aby osiągnąć taką samą władzę jak mężczyzna, zostać zaakceptowanym w ich kręgach, zdobyć ich pełne zaufanie i wreszcie stać się jednym z nich. U szczytu swojej kariery zawodowej, kiedy już od lat żyje, myśli i zarabia dokładnie tak samo jak jej koledzy, spogląda wstecz na swoją metamorfozę od momentu, kiedy po raz pierwszy pomyślała, że urodziła się częścią niewłaściwego zespołu, aż do momentu, w którym zrozumiała, że jej sukces zawodowy był również wynikiem monstrualnej transformacji osobistej.

Ostatniego białego człowieka można czytać jako kronikę infiltracji rynku pracy lub jako świadectwo potężnego i nieprzejrzystego człowieka, który po raz pierwszy zabiera głos, chcąc powiedzieć prawdę. Wnikliwa i klarowna proza Nurii Labari pomaga opowiedzieć historię kobiety, która myślała, że musi wspiąć się na górę, a kiedy w końcu dotarła na szczyt, chciała go wysadzić.