El Libro de Enoc

Opinie czytelników

Książka otrzymała w dużej mierze pozytywne opinie za interesującą treść i jest polecana przez wielu czytelników. Istnieją jednak obawy co do oryginalności i wiarygodności książki, ponieważ jeden z recenzentów podejrzewa, że mogła ona zostać skopiowana ze źródeł internetowych i nie ma odpowiedniej atrybucji.

Interesująca treść, wysoce polecana przez czytelników, dobre wrażenia z lektury.

Obawy o oryginalność, możliwe kopiowanie ze źródeł internetowych, brak wiarygodności autora i wydawcy.

(na podstawie 10 opinii czytelników)

Zawartość książki:

Księga Henocha (lub Księga Henocha, 1 Księga Henocha) to księga międzytestamentalna, która jest częścią kanonu Biblii Etiopskiego Kościoła Ortodoksyjnego, ale nie jest uznawana za kanoniczną przez inne kościoły chrześcijańskie, chociaż została znaleziona w niektórych Septuagincie (Sobór Watykański i Chester Beatty Papyri). Jest to apokaliptyczna księga należąca do apokaliptyki żydowskiej.

Uważa się, że księga ta była wysoko ceniona przez pierwszych chrześcijan, na podstawie odniesienia w Liście Judy 1,14-16, który cytuje fragment z Księgi Henocha (1 Enoch, 1,9); odniesienie w 2 Piotra 2,4. oraz List Barnaby (16:4), który cytuje jako Pismo werset (1 Enoch 89:56), a w 4:3 odnosi się do 1 Enoch 80:2. Wielu Ojców Kościoła i wybitnych chrześcijan odnosi się do tej księgi i cytuje ją w swoich dziełach.

Autorzy tacy jak Justyn Męczennik (100-165), Atenagoras (170), Tacjan (110-172), Ireneusz (130-208), Orygenes, Klemens Aleksandryjski (150-220), Tertulian (160-230), Laktancjusz (260-325), Metody z Filippi, Minucjusz F lix, Komodian i Cyprian z Kartaginy,1 między innymi, uważali tę księgę za natchnioną przez Boga. Obrońcą tej księgi był biskup Priscillian, który był pierwszym chrześcijaninem skazanym na śmierć i straconym przez chrześcijan za rzekomą herezję w 385 roku.