Aby zbudować systematyczną teorię państwa na kapitalistycznych peryferiach, zdaniem autora potrzebne są dwa surowce: teoria niedorozwoju i teoria państwa.
Podstawową sprzecznością państwa na peryferiach jest to, że jego abstrakcyjna forma jako państwa burżuazyjnego odpowiada w pełni rozwiniętej organizacji społecznej, podczas gdy jego podstawową funkcją jest narzucenie tej organizacji społecznej na całym poziomie narodowym.