El Cura. (Caso de incesto).

Opinie czytelników

Obecnie brak opinii czytelników. Ocena opiera się na 9 głosach.

Zawartość książki:

El Cura. (Caso de Incesto) Novela medico social (Ksiądz.

Przypadek kazirodztwa. Powieść medyczno-społeczna) (1885) stanowi, wraz z La Regenta (1884-1885) Leopoldo Alasa, a. k.

a.

Clarin, jeden z najlepszych hiszpańskich przykładów literatury antyklerykalnej, a także kolejny przykład postępującej sekularyzacji Hiszpanii w drugiej połowie XIX wieku. El Cura (Caso de Incesto) to pierwsza powieść z trylogii - zintegrowanej również przez El Confesionario (Satiriasis) (Konfesjonał - Satyriasis) (1885) i La Monja (Zakonnica) (1886) - która kwestionuje chrześcijański seksualny autorytet moralny i domaga się jego zniesienia w oparciu o prawa natury.

El Cura jest czymś więcej niż zwykłym atakiem na religię katolicką, podkreśla nadużywanie przez Kościół pewnych przekonań religijnych ze szkodą dla zdrowia seksualnego (i psychicznego) księży. Antyklerykalizm Lpeza Bago jest więc raczej fizjologiczny niż polityczny. Jak twierdzi autor, El Cura inauguruje nową serię badań mających na celu walkę z kościelnym celibatem i jego niebezpiecznymi konsekwencjami, widzianymi z perspektywy społeczno-medycznej.

El Cura opowiada historię związku Romana, przystojnego młodego księdza i jego pięknej siostry Gracii. Kazirodztwo nie będzie miało miejsca aż do końca, ale cała fabuła jest na nie nastawiona. Fermin, kolega księdza, który mieszka z Aną, swoją konkubiną, dobitnie symbolizuje upadek etyki kościelnej.

Zgodnie z jasnym przesłaniem El Cury, tylko wprowadzenie celibatu może uratować Kościół katolicki. Jak pisze Lpez Bago, księża żyjący w celibacie żyją wśród nas, ukrywając swoje apetyty, i nie umierają z głodu tylko dlatego, że ucztują w tajemnicy.

To wydanie przywraca do druku autora i powieść, która stała się prawdziwym bestsellerem w szczególnie niespokojnym okresie hiszpańskiej historii i w czasach, gdy seksualność została poddana dokładnej analizie zarówno pod względem społecznym, jak i naukowym. Przedmowa autorstwa prof. Maite Zubiaurre podkreśla wspólne aspekty El Cura i La Regenta Clarina (1884-1885), jednego z wielkich arcydzieł literackich hiszpańskiego realizmu i naturalizmu.

Obie powieści padają ofiarą kontrowersji i sceptycznie spoglądają na kościelny celibat.

Co ważniejsze, w obu powieściach kobieca seksualność zajmuje centralne miejsce i nieuchronnie przeradza się w patologię i histerię.