Ocena:
Książka porusza tematy rasizmu i klasizmu w Meksyku, ujawniając niewygodne prawdy o dyskryminacji społecznej. Podczas gdy wielu czytelników uważa ją za wnikliwą i niezbędną refleksję na temat rasizmu w kulturze meksykańskiej, inni krytykują ją za uproszczenia lub stronniczość polityczną.
Zalety:Wielu czytelników docenia humor i wciągający styl pisania. Jest ona uważana za lekturę niezbędną do zrozumienia rasizmu i klasizmu w Meksyku, zachęcając czytelników do autorefleksji. Autor dostarcza konkretnych przykładów i analiz istotnych dla współczesnego społeczeństwa meksykańskiego.
Wady:Krytycy twierdzą, że książka jest powierzchowna i brakuje jej głębi w analizie rasizmu. Niektórzy postrzegają ją jako polityczną propagandę i wyrażają niezadowolenie z perspektywy autora, uważając ją za stronniczą lub zbyt uproszczoną.
(na podstawie 16 opinii czytelników)
Czy istnieje coś takiego jak przywilej białej skóry?
Jesteś rasistą. S, t. Jesteś, t... i ja jestem. Wszyscy nimi jesteśmy. Najwyższy czas przestać się oszukiwać, ponieważ wszyscy, w mniejszym lub większym stopniu, jesteśmy rasistami.
Taką deklaracją Hernn Gmez Bruera - dziennikarka i analityk polityczny - rozpoczyna ten esej, który rozpoczyna aktualny dialog na temat jednego z najbardziej palących problemów meksykańskiego społeczeństwa: rasizmu i klasizmu.
Poprzez dobrze udokumentowane badania i analizę najnowszych przykładów, wypowiedzi osób publicznych i wywiadów, Gmez Bruera odkrywa społeczną i ekonomiczną strukturę systemu, który daje przewagę jednemu sektorowi populacji, jednocześnie dyskryminując i segregując inny.
Jednocześnie autor ujawnia mechanizmy wykluczenia, poprzez które kolor skóry i inne cechy fizyczne determinują możliwości, do których możemy uzyskać dostęp.
Z wnikliwym i prowokacyjnym tonem, esej ten analizuje to, co kryje się za naszymi zwyczajami, żartami, filmami, programami telewizyjnymi, czasopismami i językiem w sieciach społecznościowych, aby zidentyfikować zło, które musimy wyeliminować z naszego społeczeństwa: nasz codzienny rasizm.