Eksterminacja amerykańskich bizonów

Opinie czytelników

Książka zawiera szczegółowy i dobrze zbadany opis żubra, badając jego historyczne znaczenie i wyzwania związane z działalnością człowieka. Podczas gdy wielu czytelników docenia jej dokładność i informacyjny charakter, niektórzy krytykują ją za powtarzalność lub błędne przedstawianie treści.

⬤ Dobrze zbadane i udokumentowane
⬤ zapewnia intrygujące spojrzenie na bliskie wyginięcie i odbudowę żubra
⬤ służy jako cenne źródło pierwotne
⬤ wysoce zalecane przez wielu czytelników
⬤ wciągające dla entuzjastów żubrów.

⬤ Powtarzająca się treść i długi wstęp
⬤ niektórzy czytelnicy uznali tytuł za mylący, twierdząc, że nie ma on nic wspólnego z żubrami
⬤ negatywne opinie dotyczące autora błędnie przedstawiającego historię
⬤ niektórzy po prostu otrzymali nieprawidłowe materiały.

(na podstawie 13 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Extermination of the American Bison

Zawartość książki:

Kiedy William Temple Hornaday napisał ten tekst dla Smithsonian Institution w 1889 roku, trzydzieści milionów bizonów, które kiedyś wędrowały po Ameryce Północnej, zostało zredukowanych do kilkuset. Zaniepokojony tym zdziesiątkowaniem, Hornaday - myśliwy, zoolog, pisarz i główny taksydermista Smithsonian - wyruszył do Montany, aby zebrać okazy do konserwacji w Smithsonian. Jednym z głównych rezultatów jego podróży była książka „The Extermination of the American Bison”, opowiadająca o historii i zniszczeniu bizonów oraz będąca przełomowym dziełem we wczesnym propagowaniu ochrony przyrody.

Hornaday maluje żywy portret historii naturalnej bizona, opisując jego rozmieszczenie, zwyczaje, charakter i „zdolności umysłowe”, a także historię zarejestrowanych spotkań z bizonem od XVI wieku. Następnie przedstawia nawiedzoną relację z uboju zwierząt, ubolewając nad przerażającym zniszczeniem prawie całego gatunku. W ostatniej części opisuje planowanie, budowę i odbiór Buffalo Group, innowacyjnej ekspozycji muzealnej składającej się z sześciu taksydermicznych bizonów, która miała służyć zarówno jako naukowy zapis, jak i narodowy pomnik niemal zaginionego gatunku.

Wnikliwe wprowadzenie Hanny Rose Shell podkreśla, w jaki sposób apel Hornadaya o ochronę dzikiej przyrody nadal rezonuje. Zapewnia również unikalne okno na zapomnianą sieć taksydermistów, myśliwych i obrońców zwierząt, która ukształtowała współczesne ruchy ochrony przyrody.