Collected Experimentalisms: 2005-2008
W ciągu roku U. G.
Vilgos budził się każdej nocy pół godziny przed północą i wychodził z domu. Podczas tych długich, nocnych spacerów zapuszczał się w odludną, odległą dzicz wokół swojego namiotu i pisał.
Vilgos mówił wcześniej o tych spacerach jako o próbie „stworzenia nagrania terenowego życia, które żyje, gdy żywi śpią”. Gęste, liryczne, tajemnicze, te notatki zapewniają dalsze spojrzenie na życie pustelnika badającego pustelnię życia.
