Opinie czytelników
Podsumowanie:Książka zgłębia naturę czasu, snów i doświadczeń prekognitywnych poprzez teorie i eksperymenty J.W. Dunne. Łączy w sobie badania naukowe z osobistymi spostrzeżeniami i anegdotycznymi dowodami, tworząc prowokującą do myślenia narrację, która przyciągnęła różnorodne grono czytelników. Podczas gdy niektórzy uważają ją za fascynującą i zmieniającą życie, inni zmagają się z jej złożonością i naukowymi podstawami.
Zalety:⬤ Angażujące i prowokujące do myślenia koncepcje dotyczące czasu i snów
⬤ zachęcają do osobistych eksperymentów
⬤ dostępne dla szerokiego grona odbiorców pomimo treści naukowych
⬤ wywarły wpływ na znanych autorów
⬤ chwalone za przejrzysty styl pisania
⬤ pozostają aktualne dziesiątki lat po publikacji.
Wady:⬤ często kwestionowana jest naukowa ważność
⬤ trudna do czytania i śledzenia dla niektórych ze względu na złożone wyjaśnienia
⬤ niektóre wydania mają słabą jakość druku
⬤ niewystarczający nacisk na praktyczne zastosowanie eksperymentów
⬤ zawiera ciężkie elementy matematyczne, które mogą nie spodobać się wszystkim czytelnikom.
(na podstawie 59 opinii czytelników)
Oryginalny tytuł:
Experiment with Time
Zawartość książki:
J. W. Dunne (1866-1949) był wybitnym angielskim inżynierem aeronautyki i projektantem wczesnych brytyjskich samolotów wojskowych. Jego Eksperyment z czasem, opublikowany po raz pierwszy w 1927 roku, wywołał duże zainteresowanie naukowe - i kontrowersje - jego nowym modelem wielowymiarowego czasu.
Seria dziwnych, niepokojących snów prekognitywnych (w tym wizja przyszłej katastrofalnej erupcji góry Pelee na wyspie Martininque w 1902 roku) skłoniła Dunne'a do ponownej oceny znaczenia i znaczenia snów. Czy sny mogą być mieszanką wspomnień z przeszłych i przyszłych wydarzeń? Najbardziej niepokojące w jego snach było to, że zaprzeczały one przyjętemu modelowi czasu jako serii wydarzeń płynących tylko w jedną stronę: w przyszłość. A co jeśli czas wcale taki nie był?
Wszystko to skłoniło Dunne'a do myślenia o czasie w zupełnie nowy sposób. Aby to zrobić, Dunne przeprowadził, jak to ujął, niezwykle ostrożne dochodzenie w dość nowatorskim kierunku. Chciał nakreślić możliwy do udowodnienia sposób uwzględnienia wielu wymiarów i prekognicji, czyli widzenia wydarzeń, zanim się wydarzą. Rezultatem była ambitna naukowa teoria nieskończonego regresu, w której czas, świadomość i wszechświat są postrzegane jako szeregowe, istniejące w czterech wymiarach.
Co zadziwiające, zaproponowany przez Dunne'a model czasu wyjaśnia wiele życiowych tajemnic: naturę i cel snów, sposób działania proroctw, nieśmiertelność duszy oraz istnienie wszechwidzącego obserwatora, Świadka stojącego za świadomością (co obecnie powszechnie nazywa się Wyższą Jaźnią).
Oto ponownie w druku książka, którą angielski dramaturg i powieściopisarz J. B. Priestley nazwał jedną z najbardziej fascynujących, najciekawszych i być może najważniejszych książek tego wieku.
