Opinie czytelników
Podsumowanie:Książka przedstawia szczegółowy i dobrze zbadany opis historii Leo Franka, atrakcyjny zwłaszcza dla osób zainteresowanych jego narracją do celów teatralnych. Cierpi jednak na problemy z tempem i może być zbyt nudna, co utrudnia niektórym czytelnikom pozostanie zaangażowanym.
Zalety:Nienagannie zbadana, łączy fascynujące fakty z artystyczną eksploracją, świetne informacje dla osób zajmujących się teatrem, szczególnie w przypadku produkcji PARADE Jasona Roberta Browna.
Wady:Nudny i trudny do ukończenia, może wydawać się zbyt szczegółowy i nużący, podobny do słuchania długich, nieangażujących zeznań.
(na podstawie 2 opinii czytelników)
Oryginalny tytuł:
Screening a Lynching: The Leo Frank Case on Film and Television
Zawartość książki:
Sprawa Leo Franka z 1913 roku była jednym z najbardziej sensacyjnych procesów początku XX wieku, przyciągając międzynarodową uwagę. Frank, nadzorca żydowskiej fabryki w Atlancie, został skazany za zabójstwo Mary Phagan, młodej robotnicy pochodzącej z Południa, głównie na podstawie fałszywych zeznań afroamerykańskiego dozorcy. Proces był zarówno zagadką morderstwa, jak i dramatem sądowym naznaczonym podstępnymi spekulacjami seksualnymi i jawnym rasizmem. Późniejszy lincz Franka w 1915 roku przez rozwścieczony tłum tylko sprawił, że historia ta stała się jeszcze bardziej nieodparta dla historyków, dramaturgów, powieściopisarzy, muzyków i filmowców przez kolejne dziesięciolecia.
Matthew H. Bernstein jest pierwszym badaczem, który analizuje filmy fabularne i programy telewizyjne wyprodukowane w odpowiedzi na proces i lincz Leo Franka. Rozważa on cztery główne zachowane amerykańskie teksty: film Oscara Micheaux Morderstwo w Harlemie (1936), film Mervyna LeRoya Nie zapomną (1937), odcinek telewizyjny Profiles in Courage "John M. Slaton" (1964) oraz dwuczęściowy miniserial NBC The Murder of Mary Phagan (1988). Bernstein wyjaśnia, że złożone kwestie, takie jak rasizm, antysemityzm, niechęć klasowa i sekcjonalizm, były jednocześnie nieodparcie atrakcyjne i boleśnie trudne do przedstawienia w środkach masowego przekazu. Badając kontekst kulturowy i przemysłowy, w którym powstały te dzieła, Bernstein rozważa, w jaki sposób udało im się lub nie udało przedstawić wielu aspektów sprawy. Bernstein argumentuje, że filmy i programy telewizyjne mogą dostarczać wartościowych interpretacji historii, nawet jeśli odbiegają od historycznego zapisu.
Screening a Lynching to wciągająca medytacja nad tym, w jaki sposób film i telewizja przedstawiły traumatyczny i tragiczny epizod w amerykańskiej historii - taki, który fascynuje ludzi do dziś.
