Opinie czytelników
Obecnie brak opinii czytelników. Ocena opiera się na 2 głosach.
Oryginalny tytuł:
Screen Is Red: Hollywood, Communism, and the Cold War
Zawartość książki:
The Screen Is Red przedstawia ambiwalencję Hollywood wobec byłego Związku Radzieckiego przed, w trakcie i po zimnej wojnie. W latach 30. komunizm walczył ze swoim alter ego, faszyzmem, ale oba groziły podkopaniem systemu kapitalistycznego, podstawowej wartości przemysłu filmowego. Hollywood przedstawiało faszyzm jako większe zagrożenie, a komunizm jako aberrację przyjmowaną przez młodych idealistów nieświadomych jego ciemnej strony. W filmie Ninotchka wszystko, czego potrzebuje kobieta-komisarz, to wycieczka do Paryża, by nawrócić ją na kapitalizm i luksusy, jakie może on zaoferować.
Scenariusz zmienił się, gdy nazistowskie Niemcy zaatakowały Związek Radziecki w 1941 roku, czyniąc Rosję krótkotrwałym sojusznikiem. Sowieci byli szybko gloryfikowani w takich filmach jak Pieśń o Rosji, Gwiazda Północy, Misja Moskwa, Dni chwały i Kontratak. Ale gdy żelazna kurtyna opadła na Europę Wschodnią, scenariusz ponownie się zmienił. Ameryka roiła się teraz od sowieckich agentów próbujących wykraść kluczowy fragment mikrofilmu. Na ekranie detonacje atomowe na południowym zachodzie wywołały mutacje u mrówek, szarańczy i pająków, a także ożywiły dawno martwe potwory z ich wodnych grobowców. Filmy nie obwiniały konkretnie bomby atomowej, ale pokazywały, jakie okropności mogą wyniknąć oprócz kultowej chmury grzybów.
Przez pryzmat Hollywood wojna nuklearna może pozostawić garstkę ocalałych (Five), żadnych (On the Beach, Dr. Strangelove) lub miasta w ruinie (Fail-Safe). Dziś zagrożeniem nie jest już Związek Radziecki, ale międzynarodowy terroryzm. Autor Bernard F. Dick twierdzi jednak, że Związek Radziecki nie stracił na atrakcyjności, o czym świadczy popularny i uznany przez krytyków serial telewizyjny The Americans. Ponad osiemdziesiąt lat później ekran wciąż jest czerwony.
