Ekonomia odporności

Oryginalny tytuł:

The Resilience Economy

Zawartość książki:

Wiele krajów wyczuło potrzebę dywersyfikacji swoich gospodarek i stworzyło wizje i strategie dywersyfikacji gospodarki. Jednak próby dywersyfikacji ich gospodarek zakończyły się niewielkim sukcesem.

Aby kraje te odniosły sukces w dywersyfikacji, muszą mieć silne czynniki wspierające wysiłki na rzecz dywersyfikacji i rozwoju gospodarczego. Czynniki te będą służyć gospodarce i narodowi w budowaniu jego potencjału i zapewnieniu, że wysiłki na rzecz dywersyfikacji zakończą się sukcesem.

"Koło dywersyfikacji i rozwoju" to ramy, które mogą być wykorzystywane przez rządy do dywersyfikacji ich gospodarek.

Model zidentyfikował czynniki, które są niezbędne do dywersyfikacji gospodarki, a bez odpowiedniej wydajności tych czynników udana dywersyfikacja byłaby trudna.

Model obejmuje 9 czynników podzielonych na trzy koła: koło zewnętrzne reprezentowane jest przez czynnik "Zasoby naturalne i finansowanie", który jest niezbędny dla wzrostu gospodarczego. Środkowe koło reprezentowane jest przez trzy czynniki: "Rozwój ludzki", "Polityka, instytucje i zarządzanie" oraz "Infrastruktura". Czynniki te są niezbędne do budowania zdolności gospodarki do rozwoju i dywersyfikacji. Wewnętrzne koło jest reprezentowane przez pięć czynników: "Orientacja na eksport", "Innowacje", "Przedsiębiorczość", "Sektor prywatny" i "Przedsiębiorstwa państwowe". Czynniki te wspierają transfer zdolności z czynników kół zewnętrznych do produktów lub usług, które mogą konkurować globalnie i utrzymywać przewagę konkurencyjną, a tym samym prowadzić do dywersyfikacji gospodarki.

Wykorzystując Singapur jako przykład sukcesu dywersyfikacji gospodarczej, model został zastosowany do Singapuru w celu oceny, w jaki sposób czynniki muszą być zastosowane, aby stworzyć udane wysiłki dywersyfikacyjne. Następnie model został wykorzystany do oceny postępów gospodarki Abu Zabi w zakresie tych czynników i podkreślenia słabości, które ograniczają Abu Zabi w dywersyfikacji gospodarki. Podobnie, model ten został również wykorzystany do oceny postępów krajów GCC w ich wysiłkach na rzecz dywersyfikacji i identyfikacji obecnych słabości.

Niniejsza książka zawiera zalecenia dotyczące tego, jakie strategie należy ulepszyć w celu rozwoju czynników modelu dywersyfikacji, aby można było osiągnąć cele dywersyfikacji i rozwoju gospodarki.