Ocena:
Obecnie brak opinii czytelników. Ocena opiera się na 2 głosach.
The Economics of Welfare: Volume I
Ekonomia dobrobytu to gałąź ekonomii wykorzystująca techniki mikroekonomiczne do jednoczesnego określania wydajności całej gospodarki i związanych z nią konsekwencji dystrybucji dochodów.
Jako brytyjski ekonomista najbardziej znany ze swojej pracy w wielu dziedzinach, a zwłaszcza w ekonomii dobrobytu, Pigou uczęszczał do prestiżowej Harrow School i był absolwentem King's College w Cambridge, gdzie studiował pod kierunkiem Alfreda Marshalla, znanego jako twórca "Planu Marshalla". W "Ekonomii dobrobytu" Pigou twierdzi, że jednostki są najlepszymi sędziami własnego dobrobytu, że ludzie wolą większy dobrobyt od mniejszego dobrobytu i że dobrobyt można odpowiednio zmierzyć zarówno w kategoriach pieniężnych, jak i jako względną preferencję.
Naukowcy i studenci zarówno ekonomii, jak i polityki społecznej uznają pracę Pigou za znaczący wkład w bieżące debaty na temat kierunków polityki społecznej. Zawarte w tomie I: "Welfare and The National Dividend" oraz "The Size of The National Dividend and The Distribution of Resources Among Different Uses" DOSTĘPNE RÓWNIEŻ W COSIMO CLASSICS: The Economics of Welfare: Tom II ARTHUR CECIL PIGOU (1877-1959) był profesorem ekonomii politycznej na Uniwersytecie Cambridge w latach 1908-1943. Najbardziej znany jest z opracowania "Efektu Pigou", terminu ekonomicznego, który odnosi się do stymulacji produkcji i zatrudnienia spowodowanej wzrostem konsumpcji.
Pigou zasiadał w wielu komisjach królewskich, w tym w komisji ds. podatku dochodowego w 1919 roku.
© Book1 Group - wszelkie prawa zastrzeżone.
Zawartość tej strony nie może być kopiowana ani wykorzystywana w całości lub w części bez pisemnej zgody właściciela.
Ostatnia aktualizacja: 2024.11.13 21:45 (GMT)