Eilean Giblin: A Feminist Between the Wars
Angielka Eilean Giblin przybyła do Australii w 1919 roku wraz ze statkiem wojennych narzeczonych, będąc niemal jedyną kobietą, która nie nosiła obrączki. Niekonwencjonalna feministka, Giblin przybyła z zaangażowaniem w prawa kobiet i sprawiedliwość społeczną, rozwiniętą przez ruch sufrażystek i intelektualną atrakcyjność lewicowych idei społecznych i politycznych. Przez następne trzy dekady w trzech australijskich miastach pełniła role związane z jej feministycznymi i humanitarnymi ideałami. W małej, wyspiarskiej społeczności Hobart w latach dwudziestych XX wieku Eilean Giblin prowadziła kampanię na rzecz ważnego feministycznego celu "równego obywatelstwa". Reprezentowała tasmańskie kobiety na Międzynarodowym Kongresie Obrony Praw Kobiet w Rzymie w 1923 roku i była pierwszą kobietą powołaną do zarządu szpitala na Tasmanii. W Melbourne w latach trzydziestych XX wieku przewodziła komitetowi, który osiągnął długo oczekiwany cel w postaci bezwyznaniowego uniwersytetu dla kobiet. Podczas II wojny światowej prowadziła dziennik w Canberze, który jest unikalnym zapisem społecznym i potężnym świadectwem ogromnego ludzkiego cierpienia i bezsensu wojny. Eilean Giblin była jedną z niewielkiej mniejszości, która wspierała wrogich cudzoziemców deportowanych z Wielkiej Brytanii do Australii w 1940 roku na statku Dunera, podejmując samotną 500-kilometrową podróż w celu zbadania ich odległego obozu internowania.
"Niesamowita prawdziwa historia wytrwałości i determinacji pewnej kobiety, by pozostawić świat lepszym niż go zastała, Eilean Giblin jest szczególnie polecana do zbiorów szkół średnich, uczelni i bibliotek publicznych". - The Midwest Book Review, Wisconsin Bookwatch, The Biography Shelf, styczeń 2014 r.
"Dzięki skrupulatnym badaniom i żywemu pisarstwu Clarke przyczyniła się do zebrania dowodów, które pokazują, że feministki były energicznie skoncentrowane na poprawie życia kobiet w tym okresie "... pozornej ciszy w aktywności feministycznej między wcześniejszą walką sufrażystek a wysiłkami późnych lat sześćdziesiątych"). Jest to mile widziany dodatek do rosnącej liczby biografii nieznanych dotąd australijskich feministek". - Australian Historical Studies, 45, 2014.
© Book1 Group - wszelkie prawa zastrzeżone.
Zawartość tej strony nie może być kopiowana ani wykorzystywana w całości lub w części bez pisemnej zgody właściciela.
Ostatnia aktualizacja: 2024.11.13 21:45 (GMT)