Opinie czytelników
Podsumowanie:Recenzje biografii Sartre'a autorstwa Gary'ego Coxa stanowią mieszankę pochwał i krytyki. Podczas gdy niektórzy czytelnicy doceniają wnikliwość i humor książki, a także jej wyważone podejście do kontrowersyjnego życia Sartre'a, inni uważają, że brakuje jej głębi i oryginalności w porównaniu z innymi biografiami. Książka jest postrzegana jako przystępna i odpowiednia dla nowego pokolenia, ale niektórzy recenzenci krytykują ją za powierzchowność i powtarzalność.
Zalety:⬤ Dobrze napisana i wnikliwa
⬤ zawiera błyskotliwe fragmenty
⬤ równoważy kontrowersyjne aspekty życia Sartre'a
⬤ integruje materiał z różnych źródeł
⬤ odpowiednia dla zapracowanych czytelników i nowicjuszy Sartre'a
⬤ zawiera humor i wciągającą narrację.
Wady:⬤ Brak głębi i obszernych badań
⬤ postrzegana jako powierzchowne wprowadzenie
⬤ krytykowana za niewystarczające odniesienie się do problematycznych zachowań i ideologicznych wad Sartre'a
⬤ niektórzy uważają ją za słabo napisaną lub pozbawioną oryginalności w porównaniu do innych biografii.
(na podstawie 12 opinii czytelników)
Oryginalny tytuł:
Existentialism and Excess: The Life and Times of Jean-Paul Sartre
Zawartość książki:
Jean-Paul Sartre to niekwestionowany gigant dwudziestowiecznej filozofii. Jego intelektualne pisma popularyzujące egzystencjalizm w połączeniu z twórczym i artystycznym talentem uczyniły z niego legendę francuskiej myśli. Jego burzliwe życie osobiste - tak nierozerwalnie związane z jego myślą filozoficzną - to fascynująca opowieść o miłości i pożądaniu, nadużywaniu narkotyków, głośnych upadkach oraz politycznym i kulturowym buncie.
Ta obszerna i skrupulatnie zbadana biografia jest przystępna, szybka, często zabawna, a czasami głęboko poruszająca. Egzystencjalizm i nadmiar obejmuje wszystkie główne wydarzenia z niezwykłego siedemdziesięciopięcioletniego życia Sartre'a, od jego wczesnych lat jako przedwcześnie dojrzałego bachora pożerającego bibliotekę dziadka, przez jego czas jako genialnego studenta w Paryżu, jego lata dzikiej przyrody jako prowincjonalnego nauczyciela-pisarza eksperymentującego z meskaliną, jego przygody podczas II wojny światowej jako jeńca wojennego i członka ruchu oporu, jego powojenne upolitycznienie, jego ogromne wyczyny pisarskie napędzane amfetaminą, jego harem kobiet, jego liczne podróże i jego ostateczny upadek w ślepotę i starość.
Po drodze pojawiają się niezliczone intrygujące anegdoty, niektóre zabawne, niektóre tragiczne, niektóre kontrowersyjne: jego wstręt do skorupiaków i przekonanie, że jest ścigany przez gigantycznego homara, jego ucieczka z obozu jenieckiego, zbombardowanie jego mieszkania, jego wpływ na powstanie w maju 1968 roku i jego liczne romanse. Cox zręcznie przechodzi od tych epizodów do omówienia jego rozwoju intelektualnego, jego słynnych sporów z Aronem, Camusem i Merleau-Ponty'm, jego spotkań z innymi gigantycznymi postaciami jego czasów: Rooseveltem, Hemingwayem, Heideggerem, Johnem Hustonem, Mao, Castro, Che Guevarą, Chruszczowem i Tito, a przede wszystkim jego długą, złożoną i twórczą relację z Simone de Beauvoir.
Egzystencjalizm i nadmiar poświęca również poważną uwagę ideom Sartre'a i wielu dziełom filozoficznym, powieściom, opowiadaniom, sztukom teatralnym i biografiom, ujawniając ich intymny związek z jego życiem osobistym.
Cox napisał zabawną, prowokującą do myślenia i wciągającą książkę, podobnie jak sam człowiek.
