Śluzy z kaktusa Nopal (Opuntia ficus indica) zostały empirycznie wykorzystane do modyfikacji właściwości reologicznych różnych produktów spożywczych (marynat, zup, pieczywa, deserów i dżemów), farmaceutyków (tabletek, szamponów, płukanek, odżywek, kremów oczyszczających i nawilżających) i farb, między innymi. Jednakże, chociaż ich skład i niektóre z ich właściwości funkcjonalnych zostały zbadane, bardzo niewiele wiadomo na temat wpływu soli lub rozpuszczalników na kinetykę agregacji lub wytrącania tych cząsteczek.
To znacznie ogranicza jego potencjał do komercyjnego zastosowania, ponieważ polimer ten występuje w bardzo niskim stężeniu (1-4 g/kg) w nopalu, a zatem do jego odzyskania wymagane są duże ilości środka strącającego. Celem niniejszej pracy było zbadanie wpływu acetonu i KCl na zachowanie śluzu kaktusa w roztworze i jego związek z oporem strumienia podczas ultrafiltracji (UF).
Zmiany morfologiczne zaobserwowane wizualnie zostały przedstawione na trójskładnikowym diagramie fazowym. Właściwości reologiczne określono za pomocą reometrii oscylacyjnej (G, G)”.