Edward VI - zaginiony król Anglii

Opinie czytelników

Recenzje biografii Edwarda VI autorstwa Chrisa Skidmore'a podkreślają dobrze zbadany i wciągający opis życia i wpływów młodego króla w burzliwym okresie w historii Anglii. Czytelnicy doceniają sposób, w jaki książka przedstawia złożony portret Edwarda, jego dworu i otaczających go walk o władzę, jednocześnie przyznając, że niektóre aspekty mogą bardziej skłaniać się ku historii niż wyłącznie biografii.

Czytelnicy chwalili książkę za dokładne badania, wciągający styl pisania i umiejętność uczynienia Edwarda VI sympatyczną postacią. Skutecznie wyjaśnia intrygi polityczne tamtych czasów, zdolności intelektualne Edwarda i jego wpływ na reformację protestancką. Książka jest przystępna dla nie-historyków i zapewnia nowy wgląd w historię Tudorów.

Niektórzy recenzenci zauważyli, że książka może skupiać się bardziej na kontekście historycznym i postaciach otaczających Edwarda, niż na przedstawieniu jego kompleksowej biografii. Kilku recenzentów uznało, że choć książka jest oparta na faktach, to jej fragmenty mogą być nudne, a niektórzy opisali ją jako lekką książkę, której brakuje głębi w odniesieniu do osobistej narracji Edwarda.

(na podstawie 55 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Edward VI - The Lost King of England

Zawartość książki:

Walka o duszę Anglii po śmierci Henryka VIII

Po śmierci Henryka VIII korona przeszła na jego dziewięcioletniego syna, Edwarda. Prawdziwa władza przypadła jednak protektorowi, wujowi Edwarda, księciu Somerset. Dwór był siedliskiem intryg od ostatnich dni panowania Henryka VIII. Bez dorosłego monarchy stawka była jeszcze wyższa. Pierwszym przeciwnikiem był własny brat księcia: uwiódł byłą królową Henryka VIII, Katarzynę Parr; poślubiwszy ją, ścigał księżniczkę Elżbietę, a później został oskarżony o próbę porwania chłopca-króla na muszce. Został ścięty. Somerset ostatecznie spotkał ten sam los, po zamachu stanu zorganizowanym przez księcia Warwick. Chris Skidmore ujawnia, w jaki sposób ogólnokrajowe bunty z 1549 roku zostały zaaranżowane przez spiskowców na dworze i wszystkie były związane z (dosłownie) palącą kwestią religii: Henryk VIII pozostawił Anglię w religijnym zawieszeniu. Dworskie intrygi, oszustwa i zdrada niemal pogrążyły kraj w wojnie domowej.

Edward był przedwcześnie dojrzałym dzieckiem, o czym świadczą jego listy pisane po francusku i łacinie. Prowadził sekretny dziennik, napisany częściowo po grecku, który niewielu z jego dworzan potrafiło przeczytać. W 1551 r., w wieku 14 lat, wziął udział w swoim pierwszym turnieju dżudoków, co było istotną demonstracją sprawności fizycznej w bardzo fizycznym wieku. W ciągu roku to jego podpis znajdujemy na dole protokołów Rady, ale na początku 1553 roku zachorował na infekcję klatki piersiowej, a następnie zmarł, krążąc plotki, że mógł zostać otruty. Maria, najstarsza siostra Edwarda i oddana katoliczka, została ogłoszona królową.

To coś więcej niż tylko opowieść o krwawych walkach o władzę, ale także o tym, jak Kościół posunął się tak daleko w kierunku protestanckim, że Maria nie będzie w stanie cofnąć czasu. Jest to również historia chłopca urodzonego do władzy absolutnej, którego własne pisma i listy oferują fascynujący obraz życia pełnego obietnic, ale tragicznie skróconego.