Easton

Opinie czytelników

Książka „Easton” autorstwa Sama Crescenta otrzymała w przeważającej mierze pozytywne recenzje, podkreślające jej angażujące postacie, emocjonalną głębię i wciągającą fabułę, która utrzymywała czytelników w napięciu. Niektórzy czytelnicy zwrócili uwagę na złożone relacje i rozwój postaci jako wyróżniające się cechy, podczas gdy kilku wyraziło drobne obawy dotyczące niektórych technik opowiadania historii i nierozwiązanych punktów fabularnych.

⬤ Znakomita chemia i ewolucja postaci
⬤ wciągająca fabuła z mieszanką romansu i emocjonalnych zmagań
⬤ dobrze napisana z dbałością o szczegóły
⬤ mocne przedstawienie relacji opiekuńczych
⬤ wielu czytelnikom trudno było ją odłożyć.

⬤ Wykorzystanie retrospekcji jako narzędzia do opowiadania historii nie spodobało się niektórym
⬤ kilka punktów fabularnych pozostało nierozwiązanych, szczególnie w odniesieniu do sekretów Liama
⬤ jedna recenzja wspomina o rozczarowaniu, sugerując, że nie wszystkim przypadła do gustu.

(na podstawie 10 opinii czytelników)

Zawartość książki:

Easton Long nie może już dłużej żyć. Jest zmęczony kłamstwami, a jedyne wytchnienie znajduje na dnie butelki.

Jednak Czterej Królowie nie akceptują porażki. Nie może spieprzyć sprawy. Wrzucony na odwyk, Easton nie może dłużej ukrywać się przed prawdą.

Jego jedynym ukojeniem jest jego dawno zmarła dziewczyna.

Przeszłość go dogania. Scarlett Knight nigdy więcej nie chciała widzieć Eastona.

Złamał jej serce, zniszczył jej duszę i zostawił ją z niczym. Ale kiedy wrócił do jej życia, nie może go ignorować. Easton wie, że spieprzył sprawę, ale nie może jej ponownie stracić.

Jest gotów zrobić wszystko, by pokazać jej, że nie jest dupkiem, który złamał jej serce. Jedyny problem? Ona jest żoną niesamowitego faceta, który sprawia, że Easton czuje się częścią ich rodziny. Nie ma mowy, by mógł z nimi zerwać.

Czy jest szansa, by odnalazł swoje miejsce w ich świecie, nie rozbijając go? Nic nigdy nie znaczyło dla Eastona więcej niż ułożenie sobie nowego życia, ale jak może odejść od przeszłości, skoro ona wciąż w nim tkwi?