
Poezja.
Podobnie jak zagadki, wiersze w EARTH ENOUGH wprowadzają w życie, w miniaturze, ukrycie i objawienie. Badając, a następnie zdzierając powierzchnię natury, historii, życia miejskiego i domowego oraz samego języka, EARTH ENOUGH porusza się wśród jedności i wielości świata, jego łączenia się i rozpadania, kreśląc metamorficzny ruch rzeczywistości - chwila po chwili i sylaba po sylabie - i jej przemijanie.