Opinie czytelników
Podsumowanie:Książka prezentuje mieszankę pozytywnych i negatywnych opinii użytkowników. Jest doceniana za świeże pomysły i praktyczne podejście do otwarć, szczególnie dla graczy, którzy preferują mniej teoretyczny styl. Jednak kilku recenzentów uznało strukturę i kolejność ruchów za mylące, co zmniejszyło jej użyteczność i spójność.
Zalety:⬤ Oferuje doskonałe nowe pomysły na odwrócone transpozycje otwarcia, aby uniknąć przygotowania czarnych.
⬤ Dobrze dopasowuje się do stylu pozycyjnego, zmniejszając potrzebę zapamiętywania wielu wariantów.
⬤ Zawiera świeże analizy i teoretyczne nowości w niektórych otwarciach, szczególnie korzystne dla białych.
⬤ Angażuje graczy klubowych i pomaga im skutecznie grać przeciwko lepiej przygotowanym przeciwnikom.
Wady:⬤ Kolejność ruchów sugerowana przez autora jest niekonsekwentnie przestrzegana, co prowadzi do nieporozumień.
⬤ Niektórzy użytkownicy zauważyli, że książka może wydawać się przestarzała, ponieważ czarne prawdopodobnie opracowały kontrgry przeciwko linii bocznej e3.
⬤ Transpozycje mogą być trudne do naśladowania, szczególnie dla tych, którzy są nowicjuszami w tych koncepcjach.
⬤ Kilka doniesień o tym, że książka dotarła w stanie niezbyt idealnym; niektórzy stwierdzili, że treść jest rozczarowująca lub niespójna.
(na podstawie 10 opinii czytelników)
Oryginalny tytuł:
E3 Poison: A 21st Century Opening Repertoire
Zawartość książki:
Kiedy Axel Smith starał się o swoją ostatnią szachową normę arcymistrzowską, zdecydował, że potrzebuje zmiany w swoim repertuarze otwarć białymi. Zamiast swojego zwykłego podejścia polegającego na zapamiętywaniu wielu konkretnych posunięć w celu wymuszenia przewagi, skupił się na strukturach pionkowych i typowych planach.
Rezultatem był repertuar oparty na konfiguracji z ruchami d4, Nf3, c4 i e3. Pomogło to Axelowi Smithowi zdobyć tytuł GM i doprowadziło do powstania e3 Poison. Ten repertuar może być grany przy użyciu wielu różnych kolejności ruchów, a Smith wyjaśnia ich zalety i wady.
Czytelnik nie będzie musiał zapamiętywać wielu ruchów, ale ciężka praca jest nadal niezbędna do zrozumienia tematów, więc wiele ćwiczeń jest dostarczanych w celu przetestowania czytelnika. Smith pokazuje, że praktyczny repertuar może być również repertuarem arcymistrzowskim - wszystko zależy od zrozumienia tematów i planów pozycyjnych.
