Ocena:

Książka „Weird Waters” stanowi wciągające spojrzenie na folklor otaczający jeziorne i morskie potwory w Skandynawii i krajach bałtyckich. Łączy mitologiczne narracje z zoologicznymi spostrzeżeniami, przemawiając zarówno do entuzjastów folkloru, jak i osób zainteresowanych biologią morską. Została jednak skrytykowana za nieformalny styl, który może nie zadowolić wszystkich czytelników, szczególnie tych preferujących bardziej naukowe podejście.
Zalety:⬤ Wciągająca opowieść
⬤ bogaty folklor i relacje z pierwszej ręki
⬤ pouczające informacje z dobrą równowagą między mitologią a zoologią
⬤ dobrze zbadane
⬤ dostępne dla osób anglojęzycznych
⬤ urzekający projekt okładki.
⬤ Nieformalny styl pisania, który może nie przyciągnąć uwagi wszystkich czytelników
⬤ pewne nieścisłości w dyskusjach zoologicznych
⬤ zawiera elementy nadprzyrodzone, które mogą nie spodobać się wszystkim
⬤ niektórzy czytelnicy pragną bardziej formalnej prezentacji materiału.
(na podstawie 6 opinii czytelników)
Weird Waters: The Lake and Sea Monsters of Scandinavia and the Baltic States
Wodne potwory mają długą i czcigodną historię w wodach północnej Europy, sięgającą co najmniej do tego, co z pewnością musi być dziadkiem wszystkich potworów jeziornych, morskich i innych, potężnego Midgardsorma lub Jormungandra ze starej mitologii nordyckiej - stworzenia wystarczająco długiego, by okrążyć kulę ziemską i ugryźć własny ogon.
Chociaż niektórzy twierdzili, że widzieli potwory o długości kilkuset metrów, a niektórzy nawet mylili je z małymi wyspami, nic nigdy nie zbliżyło się nawet do gargantuicznych rozmiarów Midgardsorm. Naturalnie jedynym, który kiedykolwiek odważył się rzucić wyzwanie temu potworowi, był stary nordycki bóg Thor - Bóg Gromu.
Pod wieloma względami Midgardsorm jest archetypicznym mitologicznym potworem, ale nie oznacza to, że wszystkie potwory są wytworem wyobraźni. Granica między fantazją a rzeczywistością jest cienka i płynna, a aspekty jednej sfery są przenoszone do drugiej. Prawdziwe stworzenia mogą z łatwością przyoblec się w mitologiczny splendor, a tym samym stać się większe, straszniejsze i bardziej bajeczne.
W wiekach następujących po Midgardsorm, w wodach północnej Europy widziano wiele rodzajów dziwnych stworzeń. Potwory są nadal bardzo żywe, zarówno w tradycji, jak i w rzeczywistości.