Dziwna śmierć liberalnej Anglii: 1910-1914

Opinie czytelników

Książka bada upadek Partii Liberalnej w Anglii na początku XX wieku pośród różnych ruchów społecznych i wstrząsów. Pisarstwo Dangerfielda jest chwalone za jego żywotność i głębię, ale niektórzy krytycy koncentrują się na jego gęstym języku i nostalgicznej perspektywie.

⬤ Wciągający i żywy styl pisania, który ożywia historię.
⬤ Oferuje dogłębną analizę ważnych wydarzeń historycznych, takich jak rebelia torysów i ruch sufrażystek.
⬤ Uznana za lekturę obowiązkową dla zrozumienia zmian politycznych tamtych czasów.
⬤ Wysoko oceniana przez kilku czytelników jako jedna z najlepszych książek historycznych.

⬤ Niektórzy czytelnicy uznali język autora za trudny, a książkę za trudną do przyswojenia na początku.
⬤ Krytykowana za ponure spojrzenie na wydarzenia historyczne, z którym nie zgadzają się inni historycy.
⬤ Kilku użytkowników zgłosiło problemy z jakością książki w starszych egzemplarzach.
⬤ Epilog nie spełnił oczekiwań czytelników, skupiając się na niezwiązanym z tematem wątku.

(na podstawie 16 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

The Strange Death of Liberal England: 1910-1914

Zawartość książki:

Ta książka skupia się na chaosie, który ogarnął Anglię w przededniu pierwszej wojny światowej. Dangerfield splata ze sobą trzy dzikie wątki irlandzkiej rebelii (rebelii w Ulsterze), ruchu sufrażystek i ruchu robotniczego, aby stworzyć istotny obraz stanu umysłu i najbardziej palących problemów społecznych w Anglii w tamtym czasie.

Kraj już wtedy przygotowywał się do wejścia w XX wiek i wojny totalnej. Dangerfield argumentuje, że między śmiercią Edwarda VII a I wojną światową nastąpiła znaczna przerwa w historii Anglii. Stwierdza, że rok 1910 był rokiem przełomowym w historii Anglii.

W 1910 roku angielski duch rozkwitł, tak że pod koniec 1913 roku liberalna Anglia została zredukowana do popiołów.

Z tych popiołów wyłoniła się nowa Anglia, w której prawdziwy przedwojenny liberalizm był wspierany przez wolny handel, większość w parlamencie, Dziesięć Przykazań, ale iluzja postępu zniknęła. To ekstrawaganckie zachowanie powojennej dekady, zauważa Dangerfield, zaczęło się jeszcze przed wojną.

Wojna przyspieszyła wszystko - w polityce, ekonomii, zachowaniu - ale niczego nie zapoczątkowała. Wspaniale napisana książka George'a Dangerfielda z 1935 roku była niezwykle wpływowa. Prawie żaden ważny analityk współczesnej Wielkiej Brytanii nie zacytował jej i nie wykorzystał zrozumienia, jakie zapewnia Dangerfield.

To wydanie jest na czasie, ponieważ w 2010 roku nastąpiło ostateczne odrodzenie liberalnej władzy. Po wyborach powszechnych w lipcu 2010 r. rząd Wielkiej Brytanii znalazł się w rękach koalicji konserwatywno-liberalno-demokratycznej.

Wicepremier jest liderem Partii Liberalno-Demokratycznej - bezpośredniego następcy starej Partii Liberalnej kierowanej przez Dangerfielda. Pięciu członków parlamentu z ramienia Liberalnych Demokratów zostało powołanych do gabinetu, a we wszystkich departamentach rządowych zasiadają ministrowie z ramienia Liberalnych Demokratów.

Po dziesięcioleciach nieobecności w rządzie, liberalizm wydaje się powracać z zemstą.