Ocena:

Książka zapewnia dogłębną eksplorację złożoności związanych z zarządzaniem rzadkimi gatunkami dzikiej przyrody, koncentrując się na wzajemnym oddziaływaniu między wysiłkami na rzecz ochrony w niewoli i na wolności. Przedstawia przemyślany komentarz na temat prawnych i praktycznych wyzwań stojących przed opiekunami i konserwatorami, jednocześnie zagłębiając się w różnorodne studia przypadków zagrożonych gatunków.
Zalety:Autor w mistrzowski sposób porządkuje i analizuje złożone kwestie prawne związane z ochroną dzikiej przyrody. Książka jest przystępna i oferuje przydatne spostrzeżenia zarówno specjalistom, jak i ogólnym czytelnikom, włączając osobiste historie i studia przypadków, aby ożywić dyskusję. Zapewnia zniuansowane zrozumienie granic między zwierzętami żyjącymi w niewoli i dzikimi oraz odnosi się do szerszych implikacji ochrony przyrody w świecie zdominowanym przez człowieka.
Wady:Niektórzy czytelnicy mogą uznać, że zawiłe dyskusje prawne i aspekty regulacyjne są martwe; jednak personalizacja tych kwestii pomaga utrzymać zainteresowanie. Skupienie się na opiekunach, a nie na samych zwierzętach, może zepsuć perspektywę, której niektórzy czytelnicy mogą oczekiwać.
(na podstawie 2 opinii czytelników)
Wild Life: The Institution of Nature
Wild Life dokumentuje zniuansowane rozumienie podziału na gatunki dzikie i żyjące w niewoli.
Dokumentuje również pojawiające się zrozumienie, że wszystkie formy dzikiej przyrody - zarówno in situ (na miejscu), jak i ex situ (w niewoli) - mogą wymagać wiecznego zarządzania. Zapewniając unikalne okno na świat ochrony przyrody o wysokiej stawce, Irus Braverman opisuje heroiczne wysiłki podejmowane przez obrońców przyrody w celu ratowania dzikiego życia.
Jednak w cieniu takiego poświęcenia i wytrwałości w ratowaniu życia gatunków, Wild Life znajduje również poświęcenie i śmierć. Takie historie życia i śmierci nakreślają współczesną walkę o zdefiniowanie, jak powinna wyglądać ochrona przyrody w czasach, gdy od dawna ustalone definicje natury upadły. Wild Life zaczyna się od trudnej sytuacji małego zagrożonego ślimaka, a kończy na rehabilitacji całej wyspy.
Między stronami przeplatają się historie o tamarynach złocistych w Brazylii, fretkach czarnonogich na Równinach Amerykańskich, nosorożcach sumatrzańskich w Indonezji, diabłach tasmańskich w Australii i wielu innych stworzeniach, zarówno ludzkich, jak i nieludzkich. Braverman opiera się na wywiadach z ponad stu dwudziestoma biologami zajmującymi się ochroną przyrody, zoologami, specjalistami z ogrodów zoologicznych, urzędnikami państwowymi i zarządcami dzikiej przyrody, aby zbadać różne perspektywy ochrony in situ i ex situ oraz zacieranie się granic między nimi.