Dzikie zwierzęta, które znałem: wydanie ilustrowane

Opinie czytelników

Zbiór recenzji użytkowników książki „Wild Animals I Have Known” autorstwa Ernesta Thompsona Setona podkreśla jej nostalgiczną wartość, piękne ilustracje i emocjonalną głębię opowieści o zwierzętach. Recenzenci chwalą autentyczne przedstawienie natury i zachowań zwierząt, choć niektórzy wyrażają rozczarowanie z powodu niespójności w wydaniach dotyczących ilustracji i tragicznych zakończeń historii. Ponadto styl językowy może wydawać się przestarzały dla współczesnych czytelników i istnieją obawy dotyczące treści graficznych.

⬤ Angażujące i emocjonalne historie o zwierzętach
⬤ Doskonałe ilustracje w niektórych wydaniach
⬤ Zapewnia unikalne i wnikliwe spojrzenie na zachowanie zwierząt
⬤ Wartość nostalgiczna dla wielu czytelników
⬤ Nadaje się do celów edukacyjnych i nauczania w domu
⬤ Gorąco polecany dla miłośników przyrody.

⬤ Niektóre wydania nie zawierają obiecanych ilustracji
⬤ # Historie często mają tragiczne zakończenia, co może być niepokojące dla niektórych czytelników
⬤ # Język może wydawać się przestarzały dla współczesnych czytelników
⬤ # Problemy związane ze złym formatowaniem lub tłumaczeniem w wersjach Kindle
⬤ Niektóre treści graficzne mogą nie być odpowiednie dla młodszych odbiorców.

(na podstawie 59 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Wild Animals I Have Known: Illustrated Edition

Zawartość książki:

2018 Reprint wydania z 1898 roku.

Ilustrowane. Poruszająca opowieść o życiu ośmiu dzikich zwierząt, w tym Lobo, króla Currumpaw; Silverspot, historia wrony; Raggylug, historia królika ogoniastego; Bingo, historia psa; lis Springfield; mustang pacing; Wully, historia psa yaller; i Redruff, historia kuropatwy z doliny Don.

Ernest Thompson Seton był przyrodnikiem i pisarzem. Ten zbiór opowiadań stworzył nowy gatunek realistycznej fikcji o dzikich zwierzętach. Szybko stał się jedną z najpopularniejszych książek swoich czasów.

„Lobo the King of Currumpaw”, pierwsze opowiadanie w zbiorze, było oparte na doświadczeniu Setona w polowaniu na wilki w południowo-zachodnich Stanach Zjednoczonych. Stało się ono klasykiem, nadając ton jego przyszłym dziełom, które w podobny sposób przedstawiały zwierzęta - zwłaszcza drapieżniki, które często były demonizowane w literaturze - jako współczujące, indywidualistyczne istoty.