Dzikie zachody słońca

Opinie czytelników

Zbiór poezji Adriana Louisa „SAVAGE SUNSETS” jest ceniony za szczerość, piękno i zdolność do kwestionowania współczesnych paradygmatów. Recenzenci chwalą jego kunszt, emocjonalną głębię i zdolność do wywoływania potężnych obrazów i humoru ze smutku. Dzieło to jest uważane za znaczący wkład we współczesną poezję i odzwierciedla oddanie Louisa tej formie sztuki.

⬤ Szczera i prowokująca do myślenia poezja
⬤ wdzięczne, ale ostre pisanie
⬤ emocjonalna głębia, która przekształca smutek w humor
⬤ wpływowy pisarz, którego styl zainspirował wielu młodszych autorów
⬤ godna pochwały demonstracja miłości i zaangażowania w poezję.

W recenzjach nie wspomniano o żadnych konkretnych wadach, co sugeruje, że czytelnicy nie znaleźli znaczących wad zbioru.

(na podstawie 5 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Savage Sunsets

Zawartość książki:

W swoim dwunastym zbiorze poezji Adrian Louis zabija wielowiekowe demony Indian Country i konfrontuje się z własnym żalem po stracie żony na Alzheimera, ujawniając pisarza u szczytu kariery i poetę, który nie boi się ryzykować.

Nie ma miejsca na błędną interpretację; jego dykcja jest tak czysta, jak wycięty las. W „Archaeology” Louis pisze o inwazji Anglosasów na kraj Indian i utracie przez nich rdzennych tradycji, języka i historii.

W „Savage Sunsets” pisze szczerze o walce swojej żony z chorobą Alzheimera i o tym, jak choroba kradnie ich ostatnie dni razem. Gdy słońce zachodzi nad życiem jego żony i nad Krajem Indian, Louis pozostaje niezłomnym, odważnym emisariuszem, który przeżył, by o tym opowiedzieć.