Dzikie jagody: Zakonnice, króliki i odkrycia w wiejskim Michigan

Opinie czytelników

Wspomnienia Petera Damma, „Wild Blueberries”, przedstawiają żywe i pełne humoru relacje z jego dzieciństwa i dorastania na wsi w Michigan w latach 50. i 60. ubiegłego wieku. Poprzez zbiór 25 esejów, Damm dzieli się szczerymi refleksjami na temat życia rodzinnego, religii i osobistych doświadczeń, oferując czytelnikom szczery wgląd w prostsze czasy. Jego opowieść oddaje zarówno niewinność, jak i złożoność młodości, rezonując z czytelnikami, którzy znajdują podobieństwo w jego narracjach.

⬤ Szczera i wciągająca opowieść, która rezonuje z własnymi doświadczeniami czytelników z dzieciństwa.
⬤ Żywe obrazy i dobrze skonstruowana proza, które ożywiają wspomnienia i wydarzenia.
⬤ Mieszanka humoru, czułości i wnikliwych obserwacji, które sprawiają, że pamiętnik jest zrozumiały i przyjemny w odbiorze.
⬤ Każdy esej jest niezależny, a jednocześnie przyczynia się do nadrzędnej narracji o rozwoju i odkrywaniu.
⬤ sugestywne opisy dynamiki rodzinnej i życia na wsi, które wywołują nostalgię.

⬤ Niektórzy czytelnicy mogą uznać specyficzny kontekst kulturowy i religijny za mniej zrozumiały, jeśli nie mają podobnych doświadczeń.
⬤ Emocjonalny ciężar niektórych tematów może być cięższy dla niektórych czytelników, szczególnie w późniejszych esejach, które dotykają poważnych kwestii rodzinnych.
⬤ Podczas gdy wielu chwali prostotę pisania, innym może brakować głębi w niektórych obszarach.

(na podstawie 30 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Wild Blueberries: Nuns, Rabbits & Discovery in Rural Michigan

Zawartość książki:

Finalista Great Lakes Great Reads Award; finalista Next Generation Indie Book Award w kategorii Autobiografia/BiografiaW tej pięknie napisanej i ilustrowanej kolekcji hojnych, przejmujących i humorystycznych opowieści Peter Damm wspomina radość łowienia ryb na północnym jeziorze, rygory i zamieszanie dzieciństwa lub ucztowanie na jagodach jesienią. Te winiety dorastania w małym miasteczku na wsi w Michigan i uważnie obserwowany portret Ameryki połowy wieku to nie tylko ładne pocztówki. Rodzina Damma doświadczyła trudności, alkoholizmu i straty, a on pisze ze współczuciem ocalałego. Są to opowieści dla wszystkich zmysłów, utrzymywane w miejscu przez pasma pamięci na przemian stalowe i złote.

„Pamiętnik Petera Damma, Dzikie jagody, czyta się z przyjemnością. Wyłania się z nich liryczna, bogata i złożona relacja z dorastania na wsi w Michigan. Historia jego katolickiego dorastania jest sceptyczna w tonie, momentami zabawna, a jednak widzimy, jak dająca schronienie tradycja może pocieszać i jednoczyć. Przeczytałem Dzikie jagody na dwóch posiedzeniach, urzeczony jej bezpośredniością i prostotą. To była przyjemność być w rękach inteligentnego i hojnego autora”. Leo Litwak - stypendysta Guggenheima, zdobywca Jewish National Book Award i pierwszej nagrody O. Henry Awards 1990.

„W Dzikich jagodach Peter Damm z czułością kreśli rozkosze i udręki pozornie spokojnego dzieciństwa na Środkowym Zachodzie. Zmagając się z zagadkami swojego katolickiego dziedzictwa, słyszymy pytania inteligentnego, wrażliwego młodego człowieka, próbującego rozwikłać tajemnice grzechu, seksu i ducha oraz nadać sens dorosłemu światu. W opowieściach Damma jest łagodność i humor, które zachęcają czytelnika do refleksji nad własną drogą do dojrzałości”. J. Ruth Gendler - pisarka, artystka, nauczycielka. Autorka książek The Book of Qualities, Changing Light i Notes on the Need for Beauty.

„Historie Petera Damma o dorastaniu w Michigan sprawiły, że śmiałem się na głos, płakałem, a czasami krzywiłem się, gdy trafiały zbyt blisko domu. Swoje historie nasyca głęboko odczuwanym poczuciem miejsca. Jeziora i lasy jego młodości w Michigan stają się obecnymi postaciami w jego narracji. To piękny zbiór, dobrze pomyślany i pięknie opowiedziany. Czysta oszczędność języka i jego kadencje mają jakość niemal poetycką. Dzikie jagody to klejnot tej książki”. William Rodarmor - wielokrotnie nagradzany dziennikarz i tłumacz.

„Niczym rześka i orzeźwiająca bryza lub rozgrzany w piekarniku deser, Dzikie jagody przypomniały mi o tym, co najlepsze w dziecięcej wrażliwości: śmiałych psotach i bajecznej wyobraźni, otwartości na zmysłowe doznania, zaangażowaniu w zrozumienie tajemnic dorosłych, wrażliwości na cierpienie rodzeństwa i rodziców. Ta książka to starannie wykonana, inteligentna emocjonalnie literatura. Dosłownie chłonęłam każdą stronę pamiętnika Petera Damma. Zachowam ją w pobliżu do ponownego przeczytania”.

„Cóż za piękna i głęboko poruszająca książka. Od pierwszej do ostatniej strony ujęło mnie to, jak te pozornie zwyczajne wydarzenia z dzieciństwa i dorosłości przekształciły się w niezwykłe, magiczne opowieści o cudach i czasami słodko-gorzkiej stracie. Napisana z czułością i szacunkiem dla niewinności dzieciństwa i własnego dorastania, a także z ironicznym i zawadiackim poczuciem humoru, książka otworzyła moje serce i sprawiła, że śmiałam się i płakałam. Co za czysta przyjemność czytać Dzikie jagody”.

„Czytając tę książkę, czułam się, jakbym siedziała na werandzie w letni wieczór, słuchając mistrza snucia opowieści. Dajesz się porwać pięknu, humorowi, wzruszeniu lub szczerości tych historii. Ta książka mnie urzekła”.