Dziki ryż i lud Ojibway

Opinie czytelników

Książka zawiera szczegółową narrację historyczną na temat znaczenia dzikiego ryżu dla rdzennych Amerykanów i krytykuje wpływ imigrantów na stanowiska dzikiego ryżu. Bada aspekty kulinarne i tradycje kulturowe związane z dzikim ryżem, dzięki czemu jest cenna dla osób zainteresowanych kulturą i żywnością rdzennych Amerykanów.

⬤ Dobrze napisana z mocną narracją
⬤ poprawia zrozumienie dzikiego ryżu jako pożywnego i ekonomicznie ważnego źródła pożywienia
⬤ dobrze udokumentowana wieloma pouczającymi zdjęciami, które wspierają tekst
⬤ cenne kulturowe spostrzeżenia na temat zwyczajów żywieniowych rdzennych Amerykanów.

⬤ Jakość papieru jest przeciętna
⬤ rozmiar czcionki jest uważany za zbyt mały
⬤ zdjęciom, choć dobrze dobranym, brakuje ostrości i kontrastu, aby uzyskać bardziej imponujące wrażenia wizualne.

(na podstawie 5 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Wild Rice and the Ojibway People

Zawartość książki:

Szczegółowo bada technologię zbioru i przetwarzania ziarna, ważne miejsce dzikiego ryżu w ceremonii i legendzie Ojibway, w tym bogate życie społeczne tradycyjnych obozów ryżowych oraz niestabilne kwestie praw traktatowych.

Dziki ryż zawsze był niezbędny do życia na Górnym Środkowym Zachodzie i w sąsiedniej Kanadzie. W tej szeroko zakrojonej książce Thomas Vennum Jr. wykorzystuje narracje podróżników, relacje historyczne i etnologiczne, dane naukowe, historyczne i współczesne fotografie i szkice, własną pracę w terenie oraz słowa rdzennych mieszkańców, aby zbadać znaczenie tego dzikiego jedzenia dla ludu Ojibway. Szczegółowo opisuje technologię zbioru i przetwarzania, od XVII-wiecznych raportów po nowoczesną mechanizację. Wyjaśnia ważne miejsce dzikiego ryżu w ceremonii i legendzie Ojibway oraz przedstawia bogate życie społeczne tradycyjnych obozów ryżowych. Dokonuje również przeglądu niestabilnych kwestii praw traktatowych i sporów sądowych dotyczących problemów Indian z utrzymaniem tego tradycyjnego zasobu.

Dziki ryż, będący od wieków podstawą diety i gospodarki Indian Ojibway, stał się obecnie potrawą dla smakoszy. Dzięki XX-wiecznej technologii rolniczej i uprawie niełuskanej, biali hodowcy praktycznie usunęli to ważne źródło dochodu z rąk rdzennych mieszkańców. Niemniej jednak Ojibway nadal zbierają i przetwarzają ryż każdego roku. Pozostaje on istotną częścią ich życia społecznego, kulturowego i religijnego.