The Asiatic Wild Dog (Dhole)
Aktualny status, ekologia i biologia dzikiego psa azjatyckiego lub dziurawca zostały poddane przeglądowi i podsumowane, dostarczając istotnych informacji na temat biologii, ekologii, statusu, ochrony, zarządzania i innych cech charakterystycznych dla dziurawca.
Dziura jest jednym z zagrożonych gatunków wśród psowatych i najmniej zbadanym drapieżnikiem społecznym. Do tej pory na całym świecie rozpoznano 11 podgatunków.
Obecnie w całym zasięgu geograficznym tego gatunku, kurczące się siedliska, degradacja siedlisk, procesy rozwojowe, kłusownictwo i zabójstwa w odwecie doprowadziły dziury do wysokiego stopnia izolacji, a nawet lokalnego wyginięcia. Mniej niż 2500 dojrzałych osobników pozostaje na wolności, a mniej niż 150 osobników jest w niewoli. Na podstawie wcześniejszych badań stwierdzono, że gęstość populacji wynosiła zaledwie 0,3 w środkowych Indiach i 0,13 w południowych Indiach na kilometr.
Rozmiary stad domowych wahały się od 12 do 83,3 km². Potrzeba takiego wieloaspektowego przeglądu wynika z konieczności skierowania dalszych wysiłków badawczych na najmniej zbadane obszary geograficzne dziuplaków, takie jak ekosystem Himalajów, a także w celu zaspokojenia potrzeb zarządzania ochroną.