Ocena:
Książka jest portretem rozwijającej się przyjaźni między dwiema kobietami, Charlotte i Rose, osadzonej na tle Nowego Jorku lat 90-tych. Podczas gdy proza jest chwalona za piękno i emocjonalną głębię, niektórzy czytelnicy uważają, że bohaterów nie da się polubić, a narracja meandruje, zwłaszcza w drugiej połowie. Ogólnie rzecz biorąc, wywołuje on silne reakcje, przy czym niektórzy uważają go za literacką błyskotliwość, a inni uważają, że brakuje mu merytorycznego kierunku.
Zalety:⬤ Piękna proza
⬤ intensywna emocjonalnie
⬤ mocny portret przyjaźni i rozwoju postaci
⬤ bogato oddaje atmosferę Nowego Jorku lat 90
⬤ niektórzy czytelnicy uznali ją za przyjemną lekturę i bardzo chwalili pisarstwo.
⬤ Meandrująca narracja z brakiem fabuły
⬤ mało sympatyczni bohaterowie
⬤ druga połowa książki jest uważana za nużącą lub napisaną inaczej
⬤ niektórzy czytelnicy uważali, że jest przereklamowana lub nie ma wyraźnego sensu.
(na podstawie 13 opinii czytelników)
Girls They Write Songs about
"(A) glittering... love story about two friends, but (also) something thornier."--Molly Young, The New York Times.
Ballada o kobiecej przyjaźni, Dziewczyny, o których piszą piosenki to pulsująca, poszukująca powieść o więziach, które kształtują nas bardziej niż jakikolwiek romans.
Przeprowadziłyśmy się do Nowego Jorku, by chcieć niezakłóconego i niekontrolowanego życia. I czego chciałyśmy?
Nowy Jork, rok 1997. Podczas gdy szorstkie krawędzie miasta są wygładzane w coś bezpieczniejszego i bardziej błyszczącego, dwoje aspirujących pisarzy spotyka się w magazynie muzycznym. Rose - zuchwała i pewna siebie - jest redaktorką. Charlotte - nieśmiała, książkowa - jest redaktorką. Najpierw nieufne, potem powoli podziwiające się nawzajem, rozpoznają w sobie nienasyconą i wcześniej niezrównaną ambicję. Wkrótce stają się nierozłączne i nawiązują przyjaźń, która sprawia, że każdy dzień staje się przygodą, a ty wierzysz, że osiągniesz niezwykłe rzeczy.
Charlotte i Rose razem odnajdują i tracą miłość.
Osiągają sukcesy i potykają się.
Dokonują wyborów i żyją po ich dokonaniu. Mówią sobie: "Nigdy mnie nie zostawiaj". To ich ulubiony żart, ale wiedzą, że nigdy nie mogłyby powiedzieć prawdziwszej rzeczy. Ale wtedy miarowe rytmy ich siostrzanej wspólnoty przestają być zsynchronizowane. Widziały siebie nawzajem przez tak wiele - małżeństwo, macierzyństwo, rozwód, chwały i katastrofy zawodowe, milion małych, ale koniecznych wyborów. Co to będzie oznaczać, jeśli będą musiały porzucić wspólne marzenia? Że przyjaźń, która kiedyś sprawiała, że śpiewali, teraz ich od siebie odsuwa? I nawet jeśli uda im się pogodzić z życiem, które wybrali, czy będą w stanie pogodzić się z tym, którego nie wybrali?
Równie inteligentna i komiczna, co chwalebnie żywiołowa, Dziewczyny, o których piszą piosenki Carlene Bauer bierze ponadczasową historię i zamienia ją w pulsującą, wstrząsającą, trzeźwo patrzącą opowieść o dwóch kobietach liczących się z utratą przyjaźni, która pomogła je zdefiniować, oraz niezliczonymi sposobami, w jakie wszystkie kobiety, które znały, uczyniły je tym, kim są.
