Dziewczynka o imieniu Lovely: Cudowne ocalenie jednego dziecka i moja podróż do serca Haiti

Opinie czytelników

Recenzenci chwalą książkę za autentyczne opowiadanie historii, emocjonalną głębię i wnikliwe badanie wpływu pomocy zagranicznej na Haiti, szczególnie po trzęsieniu ziemi w 2010 roku. Czytelnicy doceniają osobiste powiązania autora i jego zdolność do naświetlenia wyzwań stojących przed reagowaniem na katastrofy i odbudową.

⬤ Dobrze napisana i autentyczna narracja
⬤ zapewnia wgląd w zmagania w strefach katastrof
⬤ podnosi świadomość na temat nierówności na Haiti
⬤ podkreśla współczujące zaangażowanie autora
⬤ oferuje wiele perspektyw na pomoc i jej skutki
⬤ intymne i surowe przedstawienie ludzkich doświadczeń.

⬤ Niektórzy czytelnicy wyrażają obawy, że zbyt hojna pomoc może zostać uznana za coś oczywistego
⬤ pytania, czy opiekunowie mogą zostać przytłoczeni lub niedocenieni
⬤ brak jasnych rozwiązań przedstawionych kwestii.

(na podstawie 8 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

A Girl Named Lovely: One Child's Miraculous Survival and My Journey to the Heart of Haiti

Zawartość książki:

Wnikliwy i podnoszący na duchu pamiętnik o młodej Haitance po trzęsieniu ziemi na Haiti i jej głębokim, zmieniającym życie wpływie na życie pewnego dziennikarza.

W styczniu 2010 roku Haiti nawiedziło niszczycielskie trzęsienie ziemi, zabijając setki tysięcy ludzi i paraliżując kraj. Catherine Porter, świeżo upieczona międzynarodowa reporterka, była na miejscu bezpośrednio po trzęsieniu ziemi. Chwilę po przybyciu na Haiti Catherine znalazła swój pierwszy materiał. Grupa wolontariuszy opowiedziała jej o "cudownym dziecku" - dwuletniej dziewczynce, która przeżyła sześć dni pod gruzami i wyszła z tego praktycznie bez szwanku.

Catherine odnalazła dziewczynkę następnego dnia. Jej rodzina była tajemnicą, a przyszłość niepewna. Miała na imię Lovely. Wydawała się symbolem Haiti - zarówno pełnym nadziei, jak i rozpaczy.

Kiedy Catherine dowiedziała się, że Lovely została ponownie połączona z rodziną, zrobiła to, co zrobiłby każdy dziennikarz i śledziła tę historię. Kardynalną zasadą dziennikarstwa jest zachowanie obiektywizmu i nie angażowanie się osobiście w opisywane historie. Ale Catherine złamała tę zasadę ostatniego dnia swojej drugiej podróży na Haiti. Tego dnia Catherine podjęła prostą decyzję o zapisaniu Lovely do szkoły i opłaceniu jej z pieniędzy przekazanych przez nią i jej czytelników.

W ciągu następnych pięciu lat Catherine odwiedziła Lovely i jej rodzinę siedemnaście razy, relacjonując jednocześnie zmagania tego kraju z międzynarodowym napływem pomocy. Z każdą podróżą relacje Catherine z Lovely i jej rodziną stawały się coraz bardziej zaangażowane i skomplikowane. Próbując zrównoważyć swoje instynkty jako matki i dziennikarki, a także coraz bardziej świadoma związanych z tym kosztów, Catherine starała się dostosować swój światopogląd do realiów Haiti po trzęsieniu ziemi. Chociaż jej podwójne role jako darczyńcy i dziennikarza nieustannie się kłóciły, ponieważ jedna z nich piętrzyła oczekiwania, a druga dokumentowała porażki, pojawiła się trzecia rola, która po cichu stała się najważniejsza: rola przyjaciela.

A Girl Named Lovely opowiada o konsekwencjach jednej decyzji - zarówno w życiu Lovely, jak i Catherine. Opowiada o podróży dziennikarza do najbiedniejszego kraju na półkuli zachodniej, dotkniętego największą klęską żywiołową we współczesnej historii, a także o napiętych, nieuporządkowanych realiach pomocy międzynarodowej. Opowiada o nadziei, życzliwości, złamanym sercu i skromnej, ale znaczącej różnicy, jaką może zrobić jedna osoba.