Dziewczyna z Lamaha Street: Gujanka w angielskiej szkole z internatem w latach 60. i jej poszukiwanie przynależności

Opinie czytelników

Pamiętnik „The Girl from Lamaha Street” autorstwa Sharon Maas przedstawia jej doświadczenia z dorastania w Gujanie Brytyjskiej, a następnie uczęszczania do szkoły z internatem w Anglii. Recenzje odzwierciedlają mieszankę podziwu dla opowieści autorki i możliwości odniesienia się do jej doświadczeń, ale także wyrażają rozczarowanie emocjonalną głębią i spójnością narracji.

Czytelnicy doceniają wciągającą prozę autorki, interesującą fabułę i eksplorację jej doświadczeń z dzieciństwa w Gujanie Brytyjskiej i Anglii. Wielu znalazło wspólny język z życiem autorki, powiązane tematy tożsamości i przynależności, a także cieszyło się z żywych opisów obu miejsc.

Niektóre recenzje odnotowują brak emocjonalnego zaangażowania, opisując wspomnienia jako płaskie lub ciężkie od faktów bez wystarczającej głębi. Inni wyrazili rozczarowanie spójnością narracji i życzyli sobie więcej eksploracji życia autora po dzieciństwie. Zwrócono również uwagę na powtarzające się elementy w tekście.

(na podstawie 11 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

The Girl from Lamaha Street: A Guyanese girl at a 1960s English boarding school and her search for belonging

Zawartość książki:

Być może to prawda, że nieobecność sprawia, że serce staje się silniejsze. Być może prawdą jest, że wiesz, co naprawdę kochasz dopiero wtedy, gdy już tego nie masz. Ale nie wiedziałabym tego, gdybym nie zostawiła wszystkiego za sobą, by odkryć, gdzie naprawdę jest mój dom....

Dorastając w Gujanie Brytyjskiej w latach pięćdziesiątych, Sharon Maas ma wszystko, czego może sobie życzyć nieśmiałe dziecko z bujną wyobraźnią. Spędza dni na badaniu owadów na podwórku, jedząc świeże mango prosto z drzewa i siedząc na kolanach babci, zatracając się w książkach.

Ale gdy jej ojciec prowadzi kampanię na rzecz niepodległości Gujany, a matka wyjeżdża do pracy, w sercu Sharon pojawia się pustka, a ona pragnie zasad i struktury. Książki, które pochłania, dają jej wgląd w życie w odległym kraju: Anglii. I choć żadna z postaci w tych książkach nie wygląda jak ona, jej nienasycona ciekawość prowadzi Sharon do błagania o wysłanie do szkoły z internatem.

Życie w konserwatywnej, chrześcijańskiej szkole różni się od liberalnego, ateistycznego wychowania Sharon. Dziewczęta maszerują w ciszy i pojedynczym szeregu wzdłuż korytarzy i zdobywają odznaki za zachowanie. Dwa razy dziennie śpiewają hymny, odmawiają modlitwę przed i po posiłkach oraz obowiązkowo modlą się przy łóżku. Wszystkie dziewczęta są eleganckie i białe, a Sharon jest jedyną osobą o ciemnej karnacji. Czy kiedykolwiek spełni swoje marzenie o jeździe konnej po zielonych wzgórzach i przygodach jak jej literaccy bohaterowie? I czy naprawdę znalazła to, czego szukała w tym chłodnym zakątku świata, tysiące mil od domu?

Nie do odrzucenia historia niezwykłego dzieciństwa Sharon Maas w Gujanie Brytyjskiej i Anglii, piękna i inspirująca opowieść o odkrywaniu siebie, determinacji i pogoni za marzeniami.