Ocena:

Książka zawiera unikalne i nietypowe założenie skupione wokół Heleny, dziewczyny, która kopie groby, a później staje się żniwiarzem po jej morderstwie. Podczas gdy pisarstwo jest chwalone za piękno i oryginalność, historia ma mieszane recenzje dotyczące rozwoju fabuły, głębi postaci i tempa. Niektórzy czytelnicy uważają ją za wciągającą i emocjonalnie rezonującą, podczas gdy inni postrzegają ją jako pozbawioną treści i nadmiernie skupioną na romansie.
Zalety:⬤ Piękny i płynny styl pisania.
⬤ Unikalne i oryginalne założenie.
⬤ Silny rozwój postaci, zwłaszcza głównej bohaterki, Heleny.
⬤ Wciągający świat i atmosfera.
⬤ Interesująca eksploracja tematów związanych ze śmiercią i życiem pozagrobowym.
⬤ Fabule brakuje głębi i tempa, a wielu czytelników uważa, że porusza się zbyt szybko.
⬤ Niektórzy uważają, że elementy romansu są zbyt dominujące lub rozpraszające.
⬤ Postaciom, w tym Helenie, może czasami brakować emocjonalnej głębi.
⬤ Przedstawia nieco przygnębiające spojrzenie na życie pozagrobowe.
⬤ Niektórzy czytelnicy uważają, że historia zbyt mocno opiera się na zbiegach okoliczności i brakuje jej szczegółów.
(na podstawie 30 opinii czytelników)
The Girl Who Digs Graves
Helena Pierce była przyzwyczajona do śmierci. Jej życie zaczęło się jako tragicznie osierocone dziecko, wychowywane przez opiekuna cmentarza w małym miasteczku. Dorastała wiedząc, że strata jest po prostu częścią życia. Po przypadkowym spotkaniu z mrocznym i tajemniczym Raphaelem pewnego dnia podczas kopania grobu, Hel zdaje sobie sprawę, że może życie ma jednak coś dobrego do zaoferowania - dopóki jeden okropny wieczór nie zmieni wszystkiego, a Hel obudzi się w jasnym świetle śmierci.
Po traumatycznych przeżyciach związanych z oderwaniem od mężczyzny, w którym się zakochała, i koniecznością przystosowania się do zupełnie nowego świata, udaje jej się znaleźć pracę jako żniwiarz... W sensie: wykopywanie dusz z drugiej strony grobu. Soren, jej nowy szef, jest zimny i zahartowany na cierpienie, którego doświadczyła. Ku jej zaskoczeniu, jedynym źródłem życzliwości, jakie może znaleźć, są ramiona rudowłosego wampira o imieniu Boudewijn.
Rozdarta między próbą uczynienia tego nowego życia po śmierci normalnym, a tęsknotą za miłością z przeszłości, Hel stara się zrównoważyć rozkwitające uczucia do kogoś nowego i odpracować swój czas, aby przejść do następnej fazy życia pozagrobowego. Czy jej dusza kiedykolwiek zazna spokoju?