Girl as Birch: Poems
W Dziewczynie jako brzozie Gibson naśladuje elastyczny (adaptowalny? zbyt giętki? zdrowo, jeśli potajemnie, odporny, a następnie, w końcu, wyrównany) ruch brzozy na silnym wietrze, ponieważ odnosi się do opcji pozornie dostępnych dla niej, dorastającej jako dziewczyna. Wiersze naśladują w formie doświadczenia, które przywołują.
Motywy przewodnie: czerwień, brzozy, lustra, mury otaczające ogrody, labirynty jako metafory ograniczeń, powracają w całej książce. Nie będąc manifestem, Girl as Birch bada kobiece role płciowe za pomocą zarówno giętkich, jak i powstańczych obrazów i działań. Ograniczenie i bunt, milczenie i mowa, wygląd i sztuczność, pasja i represja, przeszłość i teraźniejszość, buforują i ośmielają osobę mówiącą w tych wierszach.
Elastyczna i zróżnicowana składnia, tempo, muzyka oraz użycie retoryki i dowcipu wyrażają zręczną autorefleksję. Książka przechodzi od seryjnych impresjonistycznych wierszy z wczesnego dzieciństwa do dyskretnych lirycznych wierszy o pamięci i doświadczeniu oraz do poczucia emocjonalnej, społecznej i duchowej ewolucji, a nie rozwiązania.