Dziewczyna idzie do lasu

Opinie czytelników

A Girl Goes into the Woods autorstwa Lyn Lifshin jest znana z bogatej eksploracji ludzkich doświadczeń i emocji, prezentując charakterystyczny styl poetycki autorki. Zbiór zawiera wybrane fragmenty jej wcześniejszych prac i obejmuje różnorodne tematy, w tym osobistą stratę, relacje i refleksje na temat tożsamości. Recenzenci chwalą jej głęboki oddźwięk emocjonalny i wciągającą narrację.

Książka opisywana jest jako mistrzowska kolekcja poezji, która rezonuje z czytelnikami emocjonalnie, oferując mieszankę humoru i patosu. Jest dobrze zorganizowana tematycznie, co zwiększa czytelność i zawiera szeroki wybór z wcześniejszych prac Lifshina, co czyni ją ostateczną antologią dla fanów. Projekt i prezentacja książki również zostały uznane za atrakcyjne.

Niektórzy czytelnicy wspomnieli, że zawiera ona wiele wcześniej opublikowanych wierszy, które mogą nie oferować nowych treści dla osób zaznajomionych z wcześniejszą twórczością Lifshina. Dodatkowo, podczas gdy organizacja tematyczna jest chwalona, niektórzy mogą preferować organizację chronologiczną, aby zrozumieć ewolucję jej poezji.

(na podstawie 7 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

A Girl Goes Into the Woods

Zawartość książki:

W swoim największym, najbardziej zróżnicowanym zbiorze wierszy, A GIRL GOES INTO THE WOODS, Lyn Lifshin przedstawia intymne, intensywne i zaskakujące wiersze, począwszy od doświadczeń z okresu dojrzewania, z którymi każda młoda (lub nie tak młoda) kobieta może się utożsamić, po przejażdżkę kolejką górską od agonii do ekstazy.

W swój wyjątkowy i magiczny sposób bada skomplikowane, tajemnicze, ambiwalentne relacje między matkami i córkami, ten nieustannie zmieniający się warkocz bólu i radości, kontroli i buntu, a następnie odwrotnie, gdy córka staje się matką, a śmierć etapów relacji trwa. Książka przenosi nas w świat imigrantów, spustoszenia Auschwitz, Hiroszimy, Wietnamu, Iraku i 11 września, a także klęsk żywiołowych, takich jak Katrina, tsunami w Indonezji w 2005 roku, japońskie tsunami i trzęsienie ziemi na Haiti w 2010 roku.

Wpuszcza nas do świata szalonych dziewcząt, Madonn, tancerzy i dzieli się sekretami poetów od Roberta Frosta, który chwalił jej wczesne wiersze, do Dylana Thomasa i Garcii Lorki. Lifshin daje nam chwile spędzone w Paryżu, Quebecu, na Karaibach i Kostaryce i zanurza nas w piękno ruin Południowego Zachodu, ciche śnieżne krajobrazy Nowej Anglii, środkowo-zachodnie drogi z grającym radiem i wyjątkowe chwile z końmi i kotami, letnimi jeziorami i nocami wypełnionymi świetlikami w mieście, w którym dorastała.