Dziesięć ścieżek do Tyburn

Opinie czytelników

Recenzje wskazują, że choć książka ma pewne zalety, jest postrzegana jako najmniej satysfakcjonująca odsłona serii. Struktura jest krytykowana za powolność ze względu na włączenie wielu krótkich historii, a relacje głównych bohaterów są postrzegane jako frustrujące.

Książka oferuje niesamowite nowe pomysły, dobrą wartość i zapewnia wnikliwe lokalne szczegóły. Romantyczne napięcie między postaciami dodaje zainteresowania, a dramatyczne zakończenie jest dobrze wykonane. Książka zawiera mocne wprowadzenie autorstwa Johna Norrisa i jest polecana fanom Graeme'a.

Struktura książki jest postrzegana jako niewygodna, ze zbyt wieloma historiami, które spowalniają narrację. Niektóre relacje między postaciami, szczególnie między Theodorem i Julią, są postrzegane jako trudne i irytujące. Czas i data publikacji również budzą wątpliwości, wprowadzając zamieszanie wśród czytelników.

(na podstawie 2 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Ten Trails to Tyburn

Zawartość książki:

„Ale Pierre nigdy nie mógł się dowiedzieć, że po śmierci Sława należała do niego, ponieważ był drugim trupem”.

Kiedy znany lokalny włóczęga o pseudonimie „Peter Pustelnik” umiera z pozornie naturalnych przyczyn, policja odkrywa w jego chacie w lesie Kent starą bułgarską gazetę i piękny grzebień z klejnotami o znacznej wartości. Niedługo potem księgarz Theodore Terhune zaczyna otrzymywać dziwaczne anonimowe opowiadania, z których każde nosi podtytuł „Dziesięć ścieżek do Tyburn”. Fikcyjne i staromodne narracje osadzone we Francji, opowieści początkowo wydają się bezsensowne, ale Terhune dostrzega wzór, który sugeruje, że stary Peter prowadził o wiele bardziej interesujące życie, niż ktokolwiek przypuszczał, i że jego śmierć może wcale nie być tak naturalna.

Powieść kryminalna z 1944 roku powraca do druku; piąta książka z serii bibliomystery Theodore'a Terhune'a.