Opinie czytelników
Podsumowanie:Książka „Ten Bridges I've Burnt” autorstwa Brontez Purnell to zbiór autobiograficznych wierszy, które łączą w sobie humor, szczerość i unikalny styl. Czytelnicy doceniają jej poetycki język, głębię i umiejętność poruszania złożonych kwestii, takich jak ubóstwo i osobiste doświadczenia. Zarówno wersja Kindle, jak i audio są zalecane ze względu na ich różne zalety.
Zalety:Czytelnicy chwalą szczerość, humor i oryginalność książki. Poetycki język opisywany jest zarówno jako przystępny, jak i złożony, co pozwala na głębsze zaangażowanie. Wielu podoba się żywa fabuła i eksploracja ważnych tematów. Książka jest postrzegana jako cenny dodatek do kolekcji poezji, a zarówno format drukowany, jak i audio są chwalone za ich wyjątkowe zalety.
Wady:Niektórzy czytelnicy uważają, że pamiętnik w formacie wiersza może nie spodobać się każdemu, ponieważ styl może być niekonwencjonalny. Istnieją również wzmianki, że chociaż treść jest wciągająca, niektórzy mogą preferować inne prace Purnella, takie jak „100 Boyfriends”.
(na podstawie 6 opinii czytelników)
Oryginalny tytuł:
Ten Bridges I've Burnt: A Memoir in Verse
Zawartość książki:
Od ukochanej autorki 100 chłopaków, wstrząsający, seksowny i radośnie energetyczny pamiętnik w wierszu.
W Ten Bridges I've Burnt, Brontez Purnell - bard niedocenianych i pomijanych - zwraca swój wzrok do wewnątrz. Opowiadacz z muzycznym okiem na absurdalność własnej egzystencji, jest niezrównany w swojej zdolności do znajdowania lekkości w najbardziej burzliwych kryzysach. Tutaj, w swoim pierwszym zbiorze wierszy, Purnell zastanawia się nad swoim wędrownym życiem, którego wzloty i upadki nie mają nic wspólnego z wewnętrznym zamieszaniem. "Najbardziej ryzykownym zachowaniem homoseksualnym, w jakie się angażuję", pisze Purnell, "jest po prostu istnienie".
W trzydziestu ośmiu autobiograficznych utworach zawartych w "Ten Bridges I've Burnt" Purnell jest bezkompromisowy. Wspomina okrutną bójkę, w której brał udział na konferencji poetyckiej i zastanawia się, jak spakować swoją traumę do telewizyjnego pokoju scenarzystów; zmaga się z przekleństwami i darami przekazywanymi przez pokolenia członków rodziny; i z zapartym tchem kronikuje listę piekielnych nieszczęść i seksualnych eskapad. W tym wszystkim rozmyśla o wszystkim, od miłości i samotności, przez kapitalizm i czerń, po jogging i etykę sztuki, zawsze z nieprzewidywalną jasnością i ruchem.
Z tą samą równowagą dowcipu i mądrości, która sprawiła, że 100 chłopaków stało się sensacją, Purnell uwalnia kolejną kolekcję przesuwania granic w Ten Bridges I've Burnt, książce tak oryginalnej i ekscytującej jak sam autor.
