Dziesięć dni w Harlemie

Opinie czytelników

Książka „Dziesięć dni w Harlemie” bada wpływową wizytę Fidela Castro w Nowym Jorku w 1960 roku podczas Zgromadzenia Ogólnego ONZ, podkreślając jego powiązania z ważnymi postaciami politycznymi i jego wysiłki na rzecz wspierania ruchów antykolonialnych.

Książka opisywana jest jako zabawna, trzymająca w napięciu i szybko się ją czyta. Skutecznie opisuje kluczowy moment w historii, pokazując popularność Fidela Castro w Harlemie i jego spotkania z wpływowymi osobistościami, takimi jak Malcolm X, Nikita Chruszczow i inni. Przedstawia Castro jako postać solidarną z uciskanymi społecznościami, podkreślając tematy panafrykanizmu i antykolonializmu.

W kilku recenzjach zauważono, że czytelnik nie przeczytał jeszcze książki, co może ograniczać szczegółową krytykę. Pojawiają się również sygnały stronniczości wobec postaci takich jak Eisenhower, co wskazuje na potencjalnie jednostronne przedstawienie kontekstu historycznego.

(na podstawie 3 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Ten Days in Harlem

Zawartość książki:

Wschodząca gwiazda Simon Hall uchwycił ducha lat 60. w dziesięć dni, które zrewolucjonizowały zimną wojnę: wizytę Fidela Castro w Nowym Jorku.

Hall uchwycił ten katalityczny moment jak nikt wcześniej. Każdy zainteresowany "globalnymi latami sześćdziesiątymi" musi przeczytać Ten Days in Harlem. Van E. Gosse, profesor historii, Franklin & Marshall College.

Nowy Jork, wrzesień 1960 roku. Fidel Castro - orędownik uciśnionych, plaga kolonializmu i lewicowy rewolucjonista - przybywa na otwarcie Zgromadzenia Ogólnego ONZ. Jego wizyta w ONZ stanowi doskonałą okazję do odciśnięcia swojego piętna na światowej scenie.

Szokujące przybycie Fidela do Harlemu spotyka się z entuzjastycznym przyjęciem lokalnej społeczności Afroamerykanów. Z kultowego Hotelu Theresa przybywają kolejni światowi przywódcy, czarnoskórzy bojownicy o wolność i luminarze kontrkultury - od Nikity Chruszczowa po Gamala Abdela Nassera, od Malcolma X po Allena Ginsberga. Następnie, podczas swojego przełomowego przemówienia do Zgromadzenia Ogólnego ONZ - jednego z najdłuższych przemówień w historii organizacji - promuje politykę antyimperializmu z zapałem i śmiałością, która czyni go ikoną lat 60-tych.

W tym niezapomnianym fragmencie współczesnej historii Simon Hall ujawnia, jak te dziesięć dni były fundamentalnym momentem w trajektorii zimnej wojny, punktem zwrotnym w historii walki antykolonialnej i platformą startową dla społecznego, kulturowego i politycznego zamieszania dekady, która nastąpiła później.