Dziesięć dni w domu wariatów

Opinie czytelników

Książka „Ten Days in a Mad-House” autorstwa Nellie Bly przedstawia wstrząsające spojrzenie na warunki panujące w przytułku w 1880 roku, gdy udawała niepoczytalność, aby ujawnić złe traktowanie. Ujawnia zarówno brutalność, z jaką borykali się pacjenci, jak i niedostatki w zrozumieniu zdrowia psychicznego w tamtych czasach. Chociaż narracja jest wciągająca i historycznie znacząca, może być również trudna ze względu na styl pisania i pewne kwestie redakcyjne.

⬤ Wnikliwe przedstawienie nieludzkiego traktowania w XIX-wiecznych przytułkach.
⬤ Wciągająca narracja, która ujawnia odwagę Nellie Bly i jej wysiłki na rzecz reform.
⬤ Zapewnia kontekst historyczny dotyczący kobiet i leczenia zdrowia psychicznego.
⬤ Zawiera dodatkowe badania dotyczące innych kwestii społecznych tamtych czasów, wzbogacając ogólną narrację.
⬤ Ogólnie postrzegany jako ważny element dziennikarstwa śledczego, który przyczynił się do reformy zdrowia psychicznego.

⬤ Styl pisania może być rozwlekły i odzwierciedlać ówczesne czasy, przez co czasami trudno się go czyta.
⬤ Niektóre wydania zawierają liczne literówki i słabą edycję, co umniejsza ogólnemu wrażeniu.
⬤ Opisy brutalnego traktowania i warunków panujących w przytułku mogą być niepokojące i ciężkie w odbiorze.

(na podstawie 827 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Ten Days in a Mad-House

Zawartość książki:

W 1887 roku Nellie Bly wtargnęła do biura New York World, jednej z wiodących gazet w kraju. Wyraziła zainteresowanie napisaniem artykułu o doświadczeniach imigrantów w Stanach Zjednoczonych. Chociaż redaktor odrzucił jej artykuł, rzucił Bly wyzwanie zbadania jednego z najbardziej znanych nowojorskich szpitali psychiatrycznych. Bly nie tylko przyjęła wyzwanie, ale zdecydowała się udawać chorobę psychiczną, aby uzyskać wstęp i ujawnić sposób traktowania pacjentów. Tym odważnym i śmiałym czynem Bly scementowała swoje dziedzictwo jako jedna z czołowych dziennikarek w historii.

Nellie Bly urodziła się jako Elizabeth Jane Cochran 5 maja 1864 roku. Jej rodzina posiadała dochodowy młyn w Cochran w Pensylwanii. W wieku sześciu lat Bly straciła ojca. Nie mogąc utrzymać ziemi ani domu, rodzina przeprowadziła się. Jej matka również ponownie wyszła za mąż, ale później rozwiodła się z powodu nadużyć. Uczęszczając do Indiana Teacher's College, Elizabeth dodała "e" do swojego nazwiska, stając się Elizabeth Jane Cochrane. Z powodu kryzysu finansowego rodziny nie była w stanie ukończyć edukacji. Nie uczęszczając już do szkoły, Bly skupiła się na pomocy matce w prowadzeniu pensjonatu. Pewnego dnia zdenerwowana Bly postanowiła napisać list otwarty do redaktora Pittsburgh Dispatch. Jej krótki, ale ważny artykuł wskazywał na negatywną reprezentację kobiet w gazecie. Redaktor nie tylko przeczytał odpowiedź Bly, ale wydrukował jej obalenie i zaproponował Bly pracę jako felietonistka. Jako felietonistka przyjęła pseudonim Nellie Bly. Chociaż Bly była popularną felietonistką, często proszono ją o pisanie artykułów skierowanych wyłącznie do kobiet.

Chcąc pisać artykuły skierowane zarówno do mężczyzn, jak i kobiet, Bly zaczęła szukać gazety, która pozwoliłaby jej pisać poważniejsze prace. W 1886 roku przeprowadziła się do Nowego Jorku. Jako kobieta, Bly miała ogromne trudności ze znalezieniem pracy. Po 10 dniach udawania choroby psychicznej, New York World opublikował artykuły Bly o jej pobycie w zakładzie dla obłąkanych na Blackwell's Island w sześcioczęściowej serii. Dziesięć dni w domu wariatów szybko uczyniło Bly jedną z najbardziej znanych dziennikarek w Stanach Zjednoczonych. Co więcej, jej praktyczne podejście do historii rozwinęło się w praktykę zwaną obecnie dziennikarstwem śledczym. Udana kariera Bly osiągnęła nowy poziom, gdy zdecydowała się na podróż dookoła świata po przeczytaniu popularnej książki Dookoła świata w 80 dni. Jej podróż trwała zaledwie 72 dni, co było rekordem świata. Bly utrzymała go tylko przez kilka miesięcy.

W 1895 roku Bly poślubiła milionera Roberta Seamena i wycofała się z dziennikarstwa. Mąż Bly zmarł w 1903 roku, pozostawiając jej kontrolę nad ogromną firmą produkcyjną. W biznesie rozkwitła jej ciekawość i niezależny duch. Bly opatentowała kilka wynalazków związanych z produkcją oleju, z których wiele jest używanych do dziś. W późniejszych latach Bly powróciła do dziennikarstwa, zajmując się ruchem wyborczym kobiet i I wojną światową. Pracując jako pisarka, Bly zmarła na zapalenie płuc 27 stycznia 1922 roku. (womenshistory.org)