DZIENNIKI WOJENNE i inne dokumenty Tom pierwszy

Opinie czytelników

Obecnie brak opinii czytelników. Ocena opiera się na 5 głosach.

Oryginalny tytuł:

WAR DIARIES and other papers Volume One

Zawartość książki:

Max Hoffmann był szefem sztabu von Prittwitza, arystokratycznego generała, któremu powierzono obronę wschodniopruskich terenów Niemiec w momencie wybuchu Wielkiej Wojny. Prittwitz był tak nieudolny, jak sugeruje jego nazwisko, a kiedy Rosjanie parli na zachód znacznie szybciej, niż spodziewali się Niemcy, spanikował i poprosił o pozwolenie na odwrót za Wisłę.

Hoffman zachował jednak przytomność umysłu i opracował śmiały plan ataku i unicestwienia rosyjskiego natarcia. Był to plan operacyjny, który był już wprowadzany w życie, gdy dynamiczny duet Hindenburga i Ludendorffa przybył na wschód, aby przejąć władzę od zhańbionego Prittwitza pod koniec sierpnia 1914 roku. Rezultatem był całkowity triumf pod Tannenbergiem, a wkrótce potem podwójne zwycięstwo nad jeziorami mazurskimi.

Hindenburg i Ludendorff przypisywali sobie zasługi pod Tannenbergiem, a nie jego prawdziwemu autorowi, genialnemu Hoffmannowi, który na froncie wschodnim nadal był wieżą siły, wchodząc w skład niemieckiej delegacji negocjującej surowy traktat brzesko-litewski, który wyeliminował Rosję z wojny na początku 1918 roku. Te dwa tomy wspomnień obejmują (tom 1) dzienniki wojenne Hoffmanna i (tom II) jego refleksje, które podsumowuje tytuł "Wojna utraconych szans".

Hoffmann uważał, że Wielka Wojna mogła zostać wygrana przez Niemcy na wschodzie w latach 1914-15, a Falkenhayn popełnił poważny błąd, koncentrując się na zachodzie. Szczere i raczej słone komentarze Hoffmanna na temat Falkenhayna i jego innych braci oficerów - w tym Ludendorffa, którego był krytycznym wielbicielem - są cenne i odkrywcze, ponieważ pochodzą od jednego z najbystrzejszych umysłów wśród najwyższych dowódców Niemiec.

Ostrzegając przed bolszewikami, Hoffmann mieszkał po wojnie w Berlinie i Bawarii, gdzie zmarł w Berchtesgaden w 1927 roku.