Dzienniki George'a Whitefielda

Opinie czytelników

Obecnie brak opinii czytelników. Ocena opiera się na 5 głosach.

Oryginalny tytuł:

George Whitefields's Journals

Zawartość książki:

Książka ujawnia, że Whitefield był zarówno wielkim człowiekiem modlitwy, jak i żarliwym czytelnikiem. Na przykład, wśród wielu klasyków, którymi się karmił i które były dla niego zarówno poruszające duszę, jak i satysfakcjonujące, wymienia Komentarze Matthew Henry'ego, Alleine's Alarm, A Call to the Unconverted, A Serious Call to a Devout and Holy Life.

W życiu osobistym bardzo przypominał Jonathana Edwardsa, będąc tak oddanym we wszystkich swoich działaniach. W rzeczywistości wszystkie jego godziny były przydzielane w ten sposób: "Ja... generalnie dzieliłem dzień na trzy części: osiem godzin na naukę i odpoczynek, osiem godzin na sen i posiłki oraz osiem godzin na czytanie modlitw, katechizację i odwiedzanie parafii".

(p.

41). Drugi dziennik obejmował okres od maja 1738 do listopada 1738.

Jest to pierwszy dziennik, który zgodził się wydrukować. Przybył do Gruzji 17 maja 1738 r. Następnie opisuje różne doświadczenia, czasem dzień po dniu, czasem tydzień lub dłużej.

Trzeci dziennik obejmuje okres od grudnia 1738 r. do czerwca 1739 r., kiedy to powrócił do Londynu. Przemawiał do ogromnych tłumów.

Głosił niemal bez przerwy i często od rana do północy albo głosił, albo osobiście świadczył. Ludzie niemal wisieli na krokwiach, by go słuchać.

W całej tej książce zobaczysz, jak demonstruje Pismo Święte w działaniu. Tchnął duchowością w każdym swoim wystąpieniu, prywatnym czy publicznym. W tym czasie miał zaledwie 24 lata.

Niektórzy mogą powiedzieć, że takie życie nie jest dla nich.

Tak skłonni jesteśmy myśleć, że niektóre z naszych godzin i myśli są naszymi własnymi. Niezależnie od tego, jaki jest nasz postęp w świętości, czytelnik tych czasopism może być pewien, że wiele z ducha Whitefielda przyniesie wielką korzyść jego duszy. W końcu jak wiele okazji ma się, by zajrzeć do serca i duszy tak oddanego sługi Bożego.

Zrozum to. Może to być tylko osobista relacja, ale z pewnością będzie miała wielką wartość dla każdego chrześcijanina. Whitefield (1714-1770) jest słusznie sławnym ewangelistą XVIII wieku.

Swoją pierwszą autobiograficzną relację napisał na pokładzie statku w 1736 roku. Pozostała część książki stanowi kronikę jego podróży jako ewangelisty do 1756 roku. Pomimo dobrze znanych różnic w doktrynie między Whitefieldem a Johnem Wesleyem (co w końcu zaowocowało jego słynnym listem do tego ostatniego), Whitefield uważał zarówno Johna, jak i Charlesa Wesleya za drogich przyjaciół.

332 strony, twarda oprawa ".