Dzienniki 1907-1914: Cudowna młodość

Opinie czytelników

Recenzje chwalą książkę za dostarczenie głębokiego wglądu w życie, muzykę i rozwój osobisty Prokofiewa, jednocześnie podkreślając jej wysoką jakość produkcji. Czytelnicy uważają ją za przyjemną i polecają ją tym, którzy doceniają muzykę Prokofiewa i proces twórczy. Niektórzy wyrażają pragnienie większej liczby tłumaczeń jego pism na język angielski.

Oferuje doskonały wgląd w muzykę Prokofiewa, czasy studenckie, rozwój osobisty i Konserwatorium w Petersburgu. Dzienniki są wciągające, pięknie wyprodukowane i zapewniają głębokie zrozumienie charakteru i doświadczeń kompozytora. Czytelnicy uważają, że czytanie ich jest zabawne i relaksujące.

W recenzjach nie pojawiły się znaczące negatywy; jeden z recenzentów wspomniał jednak, że nie skończył jeszcze książki, co sugeruje, że wrażenia mogą się zmieniać w miarę postępów.

(na podstawie 6 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Diaries 1907-1914: Prodigious Youth

Zawartość książki:

Siergiej Prokofiew, nałogowy pamiętnikarz i utalentowany, idiosynkratyczny pisarz, posiadał niepoprawnie sardoniczną ciekawość osób i wydarzeń. Kiedy opuścił Rosję po rewolucji 1917 roku, jego pamiętniki zostały odzyskane z rodzinnego mieszkania w Piotrogrodzie, a następnie ukryte z dużym ryzykiem osobistym przez kompozytora Nikołaja Myaskowskiego.

Sam Prokofiew przemycił je z kraju po swoim pierwszym powrocie do Związku Radzieckiego w 1927 roku. Późniejsze pamiętniki, napisane na Zachodzie, zostały sprowadzone dekretem prawnym po śmierci kompozytora w 1953 roku i przechowywane w niedostępnej sekcji Radzieckiego Archiwum Państwowego. Ostatecznie syn Prokofiewa, Światosław, otrzymał pozwolenie na transkrypcję ich obszernej zawartości.

Kiedy on i jego syn Siergiej ostatecznie wyemigrowali do Paryża, podjęli się gigantycznego zadania odtworzenia częściowo zakodowanego manuskryptu w zrozumiałej formie.

Dzienniki, 1907-1914, pierwszy z trzech tomów, które sięgają 1933 roku, obejmują lata Prokofiewa w Konserwatorium w Petersburgu. Jednocześnie przywiązany i zirytowany tradycją, której przykładem są kompozytorzy tacy jak Rimski-Korsakow, Głazunow i Czerepnin, zuchwały młody geniusz rozkoszuje się siłą swojego talentu, by drażnić, rzucać wyzwanie i ostatecznie pokonać establishment.

W szczerej i żywej prozie rejestruje zupełnie normalne troski młodego człowieka, który toruje sobie drogę w błyskotliwych kręgach towarzyskich i artystycznych przedwojennej stolicy Rosji. Praktycznie każdy artysta i muzyk pojawia się na tych stronach, w przenikliwych i nie zawsze pochlebnych winietach. Głównym tematem Prokofiewa jest jednak muzyka, jej tworzenie i wykonywanie.

Ujawnia swoje własne rozwijające się zasady estetyczne poprzez ocenę dzieł innych, nawet podczas komponowania takich wczesnych arcydzieł, jak Pierwszy i Drugi Koncert Fortepianowy, Brzydkie Kaczątko, Pierwszy Koncert Skrzypcowy i Symfonia Klasyczna. Niewyczerpanie bogaty portret tętniącej życiem kultury artystycznej na krawędzi wojny i rewolucji, Dzienniki Prokofiewa są zarówno dramatycznym oświetleniem kreatywności wielkiego kompozytora, jak i niezbędnym wkładem w nasze zrozumienie muzycznego modernizmu. Stanowią niezbędne i zabawne odniesienie dla wszystkich miłośników muzyki Prokofiewa.