Dziennik więzienny, tom 1

Opinie czytelników

Recenzje książki kardynała Pella podkreślają jego niezachwianą wiarę i pozytywne nastawienie pomimo uwięzienia za fałszywe oskarżenia. Czytelnicy znajdują inspirację w jego refleksjach na temat cierpienia, przebaczenia i znaczenia wiary. Wielu uważa, że jego spostrzeżenia są zarówno pouczające, jak i zachęcające, dzięki czemu książka jest ważnym dziełem dla osób zainteresowanych wytrwałością religijną. Istnieją jednak odniesienia do kontrowersyjnej natury życia publicznego Pella i krytyki, z jaką się spotkał, co sugeruje spolaryzowane spojrzenie na jego charakter i doświadczenia.

Książka jest chwalona za wciągający styl pisania, mocne spojrzenie na wiarę i inspirujący opis doświadczeń kardynała Pella w więzieniu. Czytelnicy znajdują zachętę w spojrzeniu Pella na cierpienie, przebaczenie i jego niezachwianą wiarę. Wielu docenia również jego wiedzę historyczną i refleksje na temat współczesnych kwestii moralnych.

Niektóre krytyczne uwagi wynikają z dzielącej natury publicznej osobowości kardynała Pella, szczególnie tych, którzy sprzeciwiają się jego poglądom na kwestie społeczne, takie jak prawa osób LGBTQ + i aborcja. Dodatkowo, książka może nie trafić do tych, którzy nie podzielają podobnych przekonań religijnych, potencjalnie ograniczając jej atrakcyjność.

(na podstawie 28 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Prison Journal, Volume 1

Zawartość książki:

Niewinny!

Ten ostateczny werdykt zapadł po tym, jak George kardynał Pell przetrwał wyczerpujące cztery lata oskarżeń, dochodzeń, procesów, publicznych upokorzeń i ponad rok więzienia po tym, jak został skazany przez australijski sąd za przestępstwo, którego nie popełnił.

Odprowadzony do więzienia w kajdankach, po wyroku skazującym wydanym 13 marca 2019 r., 78-letni australijski prałat rozpoczął sześcioletni pobyt w więzieniu za "historyczne przestępstwa na tle seksualnym". Kardynał Pell spędził ponad trzynaście miesięcy w odosobnieniu, zanim australijski Sąd Najwyższy zagłosował 7-0 za uchyleniem jego pierwotnych wyroków skazujących. Jego zwycięstwo nad niesprawiedliwością było nie tylko osobiste, ale także dla całego Kościoła katolickiego.

Nie mając złej woli wobec swoich oskarżycieli, sędziów, pracowników więzienia, dziennikarzy i tych, którzy ukrywali i wyrażali nienawiść do niego, kardynał wykorzystał czas spędzony w więzieniu jako rodzaj "przedłużonych rekolekcji". Elokwentnie wypełnił strony notatnika swoimi duchowymi spostrzeżeniami, doświadczeniami więziennymi i osobistymi refleksjami na temat bieżących wydarzeń zarówno w Kościele, jak i poza nim, a także poruszającymi modlitwami.