Dziennik Nicholasa Cresswella: 1774-1777

Opinie czytelników

Książka opowiada fascynującą historię Nicholasa Cresswella, szczegółowo opisując jego podróże i doświadczenia we wczesnej Ameryce w latach poprzedzających rewolucję amerykańską. Służy jako osobisty pamiętnik, który zapewnia wgląd w życie kolonialne, rdzenne kultury i nastroje lojalistów w tym burzliwym okresie w historii.

Czytelnicy doceniają książkę za wciągającą fabułę, szczegółowe relacje historyczne i osobiste spojrzenie na życie w epoce kolonialnej. Jest ona opisywana jako lektura obowiązkowa dla entuzjastów historii, zwłaszcza tych zainteresowanych relacjami z pierwszej ręki, opowieściami przygodowymi i wglądem w ówczesną politykę. Format pamiętnika dodaje osobistego charakteru, który wielu uznał za fascynujący.

Niektórzy czytelnicy mogą uznać format pamiętnika za wyzwanie, jeśli wolą bardziej ustrukturyzowane narracje. Ponadto niektórzy czytelnicy zauważyli, że postać Cresswella jest złożona, co może nie spodobać się każdemu. Pojawiają się wzmianki o jego zmaganiach jako biznesmena, co dla niektórych może umniejszać aspekt przygodowy.

(na podstawie 10 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Journal of Nicholas Cresswell: 1774-1777

Zawartość książki:

Nicholas Cresswell miał dwadzieścia cztery lata, gdy opuścił swoje rodzinne miasto Edale w Anglii i popłynął do Wirginii, wierząc, że ""osoba z małą fortuną może żyć znacznie lepiej i dokonać większych ulepszeń w Ameryce niż może to zrobić w Anglii"". Od momentu wypłynięcia z Liverpoolu w 1774 roku aż do powrotu prowadził dziennik, w którym szczegółowo opisywał swoje doświadczenia w Ameryce sprzed rewolucji.

Jako lojalny poddany króla Jerzego, Cresswell był często nieszczęśliwy w Ameryce, szczegółowo opisując zamieszanie i nadużycia, których często doświadczali lojaliści w koloniach. Ograniczając swoje podróże głównie do regionu środkowego Atlantyku, Cresswell nie tylko miał okazję uczestniczyć w zgromadzeniach niewolników i obserwować to, co się tam działo, ale także handlował wśród wielu rdzennych plemion, w tym Lenape, Tuscarora, Ottawa i Shawnee.

Pomimo jego ambiwalencji co do powrotu do Anglii (pod koniec książki jęczy: "Chciałbym być w domu, a jednak boję się myśli o powrocie do mojego ojczystego kraju jako żebrak" (s. 251)), życie w koloniach staje się zbyt trudne dla tego lojalnego poddanego i dziennik Cresswella kończy się w 1777 roku wraz z jego powrotem do Anglii.