Dzień, w którym eksplodował mój mózg: Prawdziwa historia

Opinie czytelników

Książka „Życie jest piękne” autorstwa Ashoka Rajamaniego to pamiętnik, który opowiada o jego podróży po ciężkiej malformacji tętniczo-żylnej (AVM), która drastycznie zmieniła jego życie. Książka porusza tematy walki, odporności i rozwoju poprzez humor i szczerą opowieść. Podczas gdy wielu czytelników uznało książkę za inspirującą i pełną humoru, inni zauważyli problemy z jej strukturą i językiem.

⬤ Inspirująca narracja, która pokazuje odporność i drogę do wyzdrowienia.
⬤ Unikalny styl pisania z humorem, który utrzymuje zaangażowanie czytelników.
⬤ Żywe opisy osobistych doświadczeń, które rezonują z czytelnikami, zwłaszcza tymi dotkniętymi urazami mózgu.
⬤ Oferuje mieszankę przejmujących i humorystycznych momentów, dzięki czemu jest to pouczająca lektura.
⬤ Zapewnia wgląd w życie autora jako Indianina w pierwszym pokoleniu, dodając głębi narracji.

⬤ Niektórzy czytelnicy uznali, że przeskakiwanie między przeszłością a teraźniejszością jest mylące.
⬤ Obecność wulgaryzmów i dosadnego języka zniechęciła niektórych czytelników.
⬤ Krytyka autora, który wydawał się egoistą lub nadmiernie skupiał się na osobistych żalach, dla niektórych odciągnęła uwagę od historii.
⬤ Nagłe zakończenie, które pozostawiło niektórych czytelników niezadowolonych.
⬤ Nie tak relatywna dla opiekunów pacjentów z urazami mózgu, w oparciu o ich doświadczenia z podobnymi wyzwaniami.

(na podstawie 51 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

The Day My Brain Exploded: A True Story

Zawartość książki:

Po krwawieniu do mózgu w wieku dwudziestu pięciu lat, Ashok Rajamani, Amerykanin pierwszego pokolenia pochodzenia indyjskiego, musiał nauczyć się wszystkiego od nowa: jak jeść, jak chodzić i mówić, a nawet tak podstawowych rzeczy jak jego orientacja seksualna. Z humorem i wnikliwością opisuje wydarzenia tamtego dnia (jego mózg eksplodował tuż przed ślubem jego brata! ), a także długi, trudny okres rekonwalescencji.

W trakcie tego procesu przedstawia czytelnikom swoją rodzinę - jego główną grupę wsparcia, a także ciągłe źródło frustracji i zdumienia. Niepokorny, korupcyjny, gniewny, czasami szokujący, ale zawsze odkrywczy, jego pamiętnik zabiera czytelnika na nieznane terytorium, podobnie jak doświadczenie Alicji, gdy wpadła do króliczej nory.

To, że przeżył, by opowiedzieć tę historię, jest cudowne; to, że opowiedział ją z taką zręcznością, jest po prostu niezwykłe. Ponad dekadę później w końcu przywrócił sobie produktywne życie artystyczne, wciąż zmagając się ze skutkami swojego urazu - trwającą całe życie połowiczną ślepotą i epilepsją - ale idąc naprzód jako ocalały, oddany pomaganiu innym, którzy doświadczyli podobnej katastrofy.