Sharing Plastic
"Po strachu na jej twarzy nie sądzę, by znała prawdziwość" - pisze Blake Nemec w swojej rozbrajająco oryginalnej książce Sharing Plastic. A to, co jest tutaj prawdziwe, to "przekomarzanie się" pracowników seksualnych i hotelowych, które w spektakularnych przebłyskach ujawnia ich zakulisowe intymności i niekończące się negocjacje potrzebne do uzyskania zapłaty, utrzymania się przy życiu i uniknięcia aresztowania. Widmo przemocy zawsze na marginesie ich swawoli i dowcipu, słuchamy ich, gdy układają swoje "ciała pracy" z lateksu lub układają poduszki na łóżkach (ponieważ "poduszki to moja wypłata"), gdy dyskutują o tym, jak "organizować randki" podczas degustacji wina lub namawiają współpracownika zmartwionego Johnem, który wygląda jak Brad Pitt, aby "udawał, że jest Judith Butler". Inteligentna i zabawna, debiutancka książka poetycka Nemec pokazuje nam, że "rozmowa jest liną", że indywidualne głosy odnajdują swoją siłę splecioną we wspólnym celu. Zachęcam do słuchania." - Rosa Alcal.
"Czytając książkę Blake'a Nemeca, zdajesz sobie sprawę, co musieli czuć ludzie po miesiącu lub dwóch w Silver Factory Warhola - jednocześnie multimedialny blitz, kręcenie tuzina różnych filmów wokół ciebie, poduszki srebrnego mylaru unoszące się w powietrzu, sitodrukowe kwiaty i rozdzierający duszę szum bycia w najbardziej ekscytującym miejscu na ziemi. Dzieło nemeca jest pełne historii i dialogów, ale także analitycznych fragmentów, które łączą surową bioenergię z dowcipem Noela Cowarda. I tak seksowne: "Ich torsy/ / przeleciały obok siebie/ obrazów, ale wygięły się w kierunku ust, wysuwając wargi....". Ten zepsuty bałagan wykwintnego diamentowego pyłu, ten ołtarz duszy i pożądania, da Bogu nową twarz". - Kevin Killian.
"W Sharing Plastic Blake Nemec otwiera nasze serca na tych, którzy wykonują ciężką i marginalną pracę na świecie, oddając swoje "wynajęte ręce" i inne części ciała na służbę dla nas, czy to jako pracownicy domowi, pracownicy seksualni, czy inni, którzy żyją na krawędzi ryzyka. "Nasze usta / nie zostaną zapieczętowane służbą / opłatami i aresztowaniem / groźby nie przytną naszego echa" - deklaruje nemec w imieniu swojego ludu. Te wiersze są tak hojne i ekspansywne w swojej plastyczności, jak prężne głosy, które je ożywiają. A wizualizacje na tych stronach - żywe obrazy ciał, form i zmienionych dokumentów - nieustannie przecinają się z tekstem nemeca, kontrapunktując i komplikując empatyczną wizję książki. Sharing Plastic to pełna rezonansu i ekspresji książka o sile i wdzięku." --David Groff, autor Clay.
------------------------------.
Sharing Plastic jest hołdem złożonym każdemu pracownikowi, który obawiał się aresztowania. To konfrontacja z nieuważnym spojrzeniem na migrację i biel. Niekiedy zabawna, a innym razem surowa, ta hybrydowa kolekcja poezji i fikcji działa na rzecz przedłużenia dźwiękowej intymności między niechronionymi pracownikami, łącząc takie dialogi lub scenariusze obok siebie jako jedną rezonującą siłę.
W odróżnieniu od literatury, która w poetycki sposób przedstawia napięcie między pracownikami nieformalnego handlu a ich szefami, lub wierszy, które z dystansem przedstawiają scenariusz marginalizacji pracowników jako dramatyczny, te epizody koncentrują się na miłosnych lub niestabilnych wymianach między pracownikami.
Postacie i głosy w tych winietach filmowo przemieszczają się między El Paso, San Francisco, Oakland i Chicago. W czasach polityki, gdy ludzie muszą się przygotowywać za każdym razem, gdy włączają wiadomości, Sharing Plastic, wraz z innymi głosami, które znają tylko płynność, sugeruje uhonorowanie tych, którzy od dawna wiedzą, jak poruszać się po tymczasowości.