Dzieła ascetyczne

Opinie czytelników

Książka oferuje zachwycającą eksplorację dzieł Grzegorza z Nyssy wraz z pomocnymi wprowadzeniami. Tłumaczenia są przystępne, chociaż jakość oprawy może nie być idealna dla wszystkich czytelników. Przekracza oczekiwania wobec podręcznika teologii.

Wciągająca treść, świetne spostrzeżenia Grzegorza z Nyssy, czytelne tłumaczenie i ciekawe pisma. Format jest dobrze zorganizowany i zachęca do dalszej eksploracji dzieł teologicznych.

Jakość oprawy nie jest preferowana przez niektórych czytelników i może wydawać się nieco przestarzała. Wprowadzenia są ogólne i nie są analizami krytycznymi.

(na podstawie 2 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Ascetical Works

Zawartość książki:

W chrześcijańskim świecie IV wieku rodzina św. Grzegorza z Nyssy wyróżniała się przywództwem w sprawach obywatelskich i religijnych w regionie Cesarstwa Rzymskiego znanym jako Pont.

Kardynał Newman, w eseju poświęconym procesom św. Bazylego, odnosi się do kręgu rodzinnego, który zrodził tych dwóch wybitnych Ojców, jako do "swego rodzaju żłobka biskupów i świętych". Z życia św.

Grzegorza o jego siostrze, św.

Makrynie, dzieła zawartego w tym tomie, dowiadujemy się o męstwie trzech poprzednich pokoleń. Na łożu śmierci św.

Makryna, przypominając szczegóły historii swojej rodziny, mówi o pradziadku, który poniósł śmierć męczeńską, a cały jego majątek został skonfiskowany, a dziadkowie zostali pozbawieni majątku w czasie prześladowań Dioklecjana. Ich ojciec, Bazyli z Cezarei, odnoszący sukcesy retor, wybitny ze względu na swój osąd i znany z godnego życia, zmarł, pozostawiając swojej żonie Emmelii opiekę nad czterema synami i pięcioma córkami. Grzegorz chwali swoją matkę za jej cnotę i gorliwość, z jaką kształciła swoje dzieci w Piśmie Świętym.

Po zarządzaniu ich majątkiem i zadbaniu o przyszłość swoich dzieci, została przekonana przez św. Makrynę, aby wycofała się ze świata i rozpoczęła wspólne życie ze swoimi służącymi jako siostry i równe sobie. Ta wspólnota kobiet byłaby odpowiednikiem klasztoru założonego w pobliżu przez św.

Bazylego nad brzegiem rzeki Iris. W poruszającej scenie św.

Grzegorz opowiada o śmierci swojej matki w podeszłym wieku w ramionach swoich najstarszych i najmłodszych dzieci, Makryny i Piotra. Błogosławiąc wszystkie swoje dzieci, modliła się w szczególności o uświęcenie tych dwojga, którzy rzeczywiście zostali później kanonizowani jako święci. Newman zauważa silny wpływ kobiet w rodzinie, a w jednym ze swoich listów św.

Bazyli przypisuje swojej matce i babce, starszej Makrynie, swoje jasne i niezachwiane pojęcie Boga.